Τετάρτη 25 Νοέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
ΔΥΟ ΚΟΣΜΟΙ

Κάποιοι βιάζονται να καταργήσουν τις διαχωριστικές γραμμές. Κάποιοι άλλοι παριστάνουν πως δεν ξέρουν πού είναι βαλμένες και σηκώνουν αόρατα τείχη δικής τους κατασκευής και έμπνευσης, που μόνο στα λόγια τους και στα άλλοθι των οπαδών τους υπάρχουν. Κάποιοι άλλοι, μάλλον άλλη, η Μ. Ντενίση στη συγκεκριμένη περίπτωση, μέσα στο χάος της αυθαιρεσίας και της ανόητης "ξεραπόλικης" κοινωνικοποίησης των σαλονιών και της ανέξοδης τηλεοπτικής κουλτούρας, όπου αναδείχτηκε, κατάργησε τις τάξεις στην Ελλάδα του σήμερα...

Φτάνει, όμως, ένα οποιοδήποτε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, έτσι όπως στήνονται σχεδόν όλα πλέον, με τις σκοπιμότητές του και τα τερτίπια χειραγώγησης, αλλά και εντυπωσιασμού για να πουλήσει, για να φανεί η αλήθεια των δύο αντικειμενικά ανειρήνευτων κόσμων. Φτάνει να "ξυθεί" η επιφανειακή κάλπικη εικόνα που παρασύρει τη σκέψη στο πουθενά και θα φανεί ατόφιο το "αριστούργημα" της μόνιμης σύγκρουσης των δύο κόσμων που προχωρά την ιστορία.

***

Για παράδειγμα, τι έβλεπαν οι τηλεθεατές σχεδόν όλων των καναλιών προχτές, ίσως σε ξεχωριστές ποσότητες, δόσεις και σειρά, αλλά πάντα με το ίδιο περιεχόμενο;

Την ώρα που ένα φτωχό ανήλικο Τσιγγανόπουλο ξεψύχησε, γιατί πάτησε ξυπόλυτο μέσα στην προχτεσινή αντάρα το γυμνό καλώδιο που θα έφερνε ρεύμα στο τσαντίρι για το γάλα των αδελφών του, την ίδια ώρα, "μια άλλη Ελλάδα" χαχάνιζε όλη τη μέρα με τις κρυάδες του Καρόλου της Βρετανίας. Αυτές οι ασχετοσύνες ονομάστηκαν και "αγγλικό χιούμορ", ενώ σε άλλη περίπτωση κάθε λογικός πολιτισμένος άνθρωπος μάλλον για παραλήρημα θα μιλούσε... Τώρα η δουλοπρέπεια επέβαλλε ένα κλίμα "πο πο τι είπε ο άνθρωπος...", που συχνά - πυκνά το βλέπουμε να επαναλαμβάνεται τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που τη χώρα επισκέπτεται κάποιος από "δαύτους...". Δηλαδή από τον Γκρηκ ...Στεφανόπουλος μέχρι τον Αντ. Σάμαρανκ, από την Αθηνά μέχρι την Χίλαρι, ή από την Σοφία μέχρι την Βεατρίκη (να 'ναι καλά το σκυλάκι που "παρέλασε" τότε στο χαλί πρώτο και γελάσαμε πραγματικά τουλάχιστον...).

*****

Την ώρα που προχτές τέσσερις άνθρωποι, της πολύ σκληρής δουλιάς, μέσα στη ρυμούλκα, έδιναν τη ζωή τους για να θρέψουν τις οικογένειές τους, "οι άλλοι", οι ίδιοι πάντα, στριμώχνονταν να πάρουν πρόσκληση για να "στηθούν προς επιθεώρηση", αυτή τη φορά, στη βρετανική πρεσβεία. Πρόκειται σχεδόν πάντα για τα ίδια πρόσωπα, τις ίδιες οικογένειες, που τα "τζάκια τους βγάζουν τους ψηλότερους καπνούς", πίσω από τα πολύ ορατά πραγματικά τείχη των διαφορετικών κόσμων, που ζουν μαζί, αλλά ποτέ δε συναντώνται και σ' αυτήν τη χώρα... "Τα τζάκια", που από κάθε τέτοια παγανιά, με χαμόγελα, αλληλομπηχτές και πολλή σαμπάνια, "φορτώνουν τις αποθήκες τους ξύλα", δηλαδή, ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, κρίνουν υπουργούς, υπογράφουν εργολαβίες, αλλάζουν πολιτικά συστήματα, πουλάνε εξοπλισμούς, συγχωνεύουν επιχειρήσεις κ.ά. Οι άλλοι παλεύουν μια ζωή να βγάλουν από τα σπίτια τους τις λάσπες το χειμώνα και να σβήσουν τις φωτιές το καλοκαίρι. Και, όπως και να το κάνουμε, ο πόνος εκείνου που τα υπάρχοντα θάφτηκαν στη λάσπη για άλλη μια χρονιά δεν ταιριάζει να τραγουδηθεί στο Μέγαρο... Ούτε σαν στίχος, ούτε σαν πιθανή μουσική θα άρμοζε. Πολύ περισσότερο, "δε θα έπρεπε" ο βουβός αξιοπρεπής πόνος του άνεργου να πλανάται σαν μουσική υπόκρουση στην προχτεσινή δεξίωση. Ε.., δεν πάει και ποτέ "δε θα πάει".

****

Την ώρα που η Ελλάδα των φτωχών πνιγότανε στη λάσπη για άλλη μια φορά, ο αρχιεπίσκοπος κουβαλούσε το Βυζάντιο, που έχει στο κεφάλι του, στη χώρα των Φαραώ. Μάλιστα, μέσα στη ζέση του να τραβήξει πάλι την προσοχή, δεν πρόσεξε ίσως και ...χρησιμοποίησε αρχές του ιστορικού υλισμού για την ανάπτυξη των θρησκειών και τις κοινές καταβολές της μεταφυσικής των Αιγυπτίων και του χριστιανισμού. Δεν ξέρουμε βέβαια, μπορεί και να τον αδικούμε τον άνθρωπο και αλλιώς να μεταφέρθηκαν από τους δημιουργούς του υπερθεάματος. Πάντως, αφορμή για "τρέιλερ" και φιγούρα δόθηκε και αυτή τη φορά.

****

Ισως μερικοί να ελπίζουν πως έτσι, ρίχνοντας ανάκατες εικόνες και γεγονότα από τους δυο κόσμους, αφήνουν τάχα τον κόσμο της δουλιάς και της στέρησης να "κάνει μάτι" στις συνήθειες και στις άχρηστες λεπτομέρειες των "άλλων". Ελπίζουν, δηλαδή, σε μια ατμόσφαιρα "με ένα βασιλιά ή έναν πλούσιο ή έναν Χριστόδουλο, ...ξεχνιέσαι". Πιστεύουν εκείνοι που κάνουν τέτοια σχέδια πως τα πραγματικά όνειρα του εργαζόμενου είναι σαν εκείνα που του υπέβαλλαν, όσο περίμενε να κληρώσει το προχτεσινό Τζόκερ λίγο πριν το "ξύπνημα" της κλήρωσης.

Ισως σε άλλες κοινωνίες και με διαφορετικές συνθήκες κάτι τέτοια τερτίπια να πιάνουν εύκολα. Ομως σ' αυτή τη χώρα υπάρχει ΚΚΕ, που 80 χρόνια τώρα "μαρτυράει" την ύπαρξη και ατελείωτη σύγκρουση των δύο κόσμων. Ας λένε οι διάφοροι ό,τι θέλουν, τα γεγονότα είναι καθημερινά και στις αναλογίες τους ίδια πάντα. Προϋποθέτουν τη σωστή "ανάγνωση" και τη συλλογική οργανωμένη δράση...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Φτάνει ένα οποιοδήποτε τηλεοπτικό δελτίο ειδήσεων, έτσι όπως στήνονται σχεδόν όλα πλέον, με τις σκοπιμότητές του και τα τερτίπια χειραγώγησης, αλλά και εντυπωσιασμού για να πουλήσει, για να φανεί η αλήθεια των δύο αντικειμενικά ανειρήνευτων κόσμων. Φτάνει να "ξυθεί" η επιφανειακή κάλπικη εικόνα που παρασύρει τη σκέψη στο πουθενά και θα φανεί ατόφιο το "αριστούργημα" της μόνιμης σύγκρουσης των δύο κόσμων που προχωρά την ιστορία

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Τα εκρηκτικά μυστικά ενός γιγαντιαίου ηφαιστείου λάσπης(2021-06-12 00:00:00.0)
Λάθος ανάγνωση(2010-01-19 00:00:00.0)
Περιμένοντας στη Νέα Υόρκη(2007-07-01 00:00:00.0)
Τερτίπια...(2007-02-03 00:00:00.0)
ΤΟΥ ΕΑΜ ΤΟ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟ(2006-03-25 00:00:00.0)
Το μούγκρισμα των τρακτέρ(1995-03-21 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ