Την Κυριακή και τη Δευτέρα συμμετείχαν, με τον ένα ή άλλο τρόπο, στην κυβερνητική επιχείρηση αντιστροφής του κλίματος. Αλλα επιτέθηκαν ευθέως - μέχρι και με χυδαίο τρόπο - στους Κούρδους και, ιδιαίτερα, στις συνεργάτιδες του Αμπντουλάχ Οτσαλάν. Αλλα, ξεδίπλωσαν - μερικά ευθέως και αρκετά διά της πλαγίας - τις θεωρίες, για το πόσο επικίνδυνη μπορεί να γίνει η αλληλεγγύη στον κουρδικό λαό, αφού προκαλεί την ενίσχυση της τουρκικής επιθετικότητας. Και όλα μαζί επιχείρησαν να υποβαθμίσουν και να συσκοτίσουν τις μεγάλες και εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Κάπου, ανάμεσα σε όλ' αυτά, υπήρχε και η αναγγελία του μουσικού συλλαλητηρίου στο Σύνταγμα. Συνήθως, όμως, συνοδευόταν από κάποια σχόλια, που ήθελαν να προσδώσουν σ' αυτό έναν εντελώς απολίτικο χαρακτήρα. Λες και ήταν μια φιλανθρωπική εκδήλωση...

Χτες, όμως, υποχρεώθηκαν να πάρουν υπόψη τους τη λαοθάλασσα, που πλημμύρισε το Σύνταγμα και τους γύρω δρόμους. Και δεν εγκατέλειψαν, βέβαια, τις προσπάθειές τους, αλλά - την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενα - υποχρεώθηκαν να παραδεχτούν πως ο ελληνικός λαός και η νεολαία στέκονται αποφασιστικά στο πλευρό του κουρδικού λαού και του αγώνα του.

Ναι, για τα ΜΜΕ μιλάμε. Αν όχι για όλα, για τη μεγάλη τους πλειοψηφία.Υ. Γ. Το βραβείο, πάντως, αναισθησίας απονέμεται στην "Αυριανή". Προχτές ζητούσε "να απελαθεί το χαρέμι του Οτσαλάν". Χτες, προτίμησε να μη βάλει ούτε λέξη στην πρώτη της σελίδα για τη μεγαλειώδη συγκέντρωση...