Τετάρτη 3 Μάρτη 1999
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 12
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Το λυκόφως του ιμπεριαλισμού και η διεθνής ενότητα των λαϊκών μαζών

Η ανθρώπινη κοινωνία, ξεκινώντας την ανοδική πορεία ανέλιξής της από το πρωτόγονο κοινοτικό σύστημα πέρασε στο δουλοκτητικό, στο φεουδαρχικό, και έφτασε στο καπιταλιστικό που από τις αρχές του 20ού αιώνα, ο καπιταλισμός έχει μπει στο ανώτατο και τελευταίο στάδιο ανάπτυξής του, τον ιμπεριαλισμό. Ανάμεσα στην τελευταία αυτή βαθμίδα του καπιταλισμού που πεθαίνει και του σοσιαλισμού που παίρνει τη θέση του, δεν υπάρχει άλλη ενδιάμεση. (Β. Ι. Λένιν: Απαντα, τόμ. 25, σελ. 333).

Αυτή την άποψη του Λένιν την επαληθεύουν τα μηνύματα που έρχονται από όλα τα σημεία του πλανήτη μας, τούτη την ιστορική στιγμή στο έβγα του 20ού αιώνα. Πραγματικά ο ιμπεριαλισμός, σ' αυτή την τελευταία φάση ανάπτυξής του, περνάει μια βαθιά γενική κρίση που προμηνάει το θάνατό του. Βέβαια, το οργανωμένο κεφάλαιο, με την προπαγάνδα του, δεν αφήνει τον επιθανάτιο ρόγχο του "καπιταλισμού που πεθαίνει" να φτάσει στ' αυτιά των απλών ανθρώπων, χρησιμοποιώντας, μάλιστα, παραπλανητικά και παραμορφωτικά και την ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων στην Ευρώπη. Ομως, όσο κι αν οι καπιταλιστές και τα όργανά τους το προσπαθούν, αυτός γίνεται αισθητός γιατί είναι μια πραγματικότητα που δεν μπορεί να κρυφτεί. Τον αποκαλύπτουν οι απανωτές οικονομικές κρίσεις και ο σκληρός ανταγωνισμός που υπάρχει ανάμεσα στα κυρίαρχα καπιταλιστικά κράτη αλλά και ανάμεσα στις δυνάμεις της χρηματιστικής ολιγαρχίας, μέσα στα ίδια τα κράτη. Κι όσο η γενική κρίση βαθαίνει κι ο οικονομικός και εμπορικός ανταγωνισμός οξύνεται, τόσο πιο πολύ γίνεται αντιληπτή η χρεοκοπία του καπιταλιστικού συστήματος. Επίσης όσο τα μονοπώλια αναπτύσσονται τόσο πιο φανερό γίνεται το ψυχορράγημα του καπιταλισμού. (Β. Ι. Λένιν, Απαντα, τ. 23. σελ. 96).

Ωστόσο, οι εκπρόσωποι του καπιταλισμού κάνουν απεγνωσμένες προσπάθειες και με όλα τα μέσα που διαθέτουν (ΜΜΕ - Εκπαίδευση - Εκκλησία κλπ.) εντείνουν την προπαγάνδα τους, για να παρουσιάσουν το σύστημα σαν το μοναδικό και αναντικατάστατο.

Στις μέρες μας, όμως, που η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση παραγωγής και κεφαλαίου έχουν πάρει μεγάλες διαστάσεις, η εμφάνιση δύο χαρακτηριστικών στοιχείων αποκαλύπτει την πραγματικότητα και δείχνει την τάση για την πιο γρήγορη χρεοκοπία του καπιταλισμού. Το ένα είναι η σύσταση της Ευρωπαϊκής Ενωσης (εκσυγχρονισμός της ΕΟΚ) και το άλλο είναι το αμερικάνικο σχέδιο της "Νέας Τάξης Πραγμάτων".

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δημιουργήθηκε από χώρες της Ευρώπης σαν αντίβαρο στον ανταγωνισμό τους με τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία που κι αυτές οι δυο βρίσκονται σ' ένα οικονομικό ανταγωνισμό μεταξύ τους. Αλλά, εξαιτίας του ιμπεριαλιστικού τους χαρακτήρα, και για τη μαζική εκμετάλλευση των τρίτων καθυστερημένων χωρών και πρώην αποικιών, καθώς και της εργατικής τάξης στον ευρωπαϊκό χώρο και για να πνίξουν από κοινού τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Ευρώπη. Παρ' όλες όμως αυτές τις κοινές επιδιώξεις τους υπάρχουν στους κόλπους της Ενωσης ανταγωνισμοί και μεταξύ Γαλλίας, Αγγλίας, και Γερμανίας, λόγω και της ηγεμονικής στάσης της τελευταίας. Οσον αφορά τη "νέα τάξη" είναι φανερό πως πρόκειται για στρατηγική των ΗΠΑ να πετύχουν μια παγκόσμια κυριαρχία πάνω στον πλανήτη μας. Μάλιστα, για να διαμορφώσουν την κατάλληλη ψυχολογία αποδοχής αυτής της παγκόσμιας ηγεμονίας, προβάλλουν πως αυτός ο ρόλος ανήκει μόνο στις ΗΠΑ και έχουν βαφτίσει τον πρόεδρό τους "πλανητάρχη". Τη θέση αυτή της παγκόσμιας κυριαρχίας είχε "επινοήσει" προπολεμικά, ο Οσβαλντ Σπένγκλερ - θεωρητικός του εθνικοσοσιαλισμού - για τη Γερμανία του Χίτλερ (Εφημερίδα "Ανεξάρτητος" 1934, - Ενθετο: Ενας μήνας διεθνούς ζωής, σελ. 100).

Μέσα σ' αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα που η ανθρωπότητα, σήμερα, στο κατώφλι του 21ου αιώνα, ζει και κινείται, οι κοινωνικές συγκρούσεις, οι πολιτικές έριδες, οι ιδεολογικές αντιθέσεις και οι οικονομικοί ανταγωνισμοί της καπιταλιστικής κοινωνίας επιδρούν στην όξυνση και το βάθεμα της γενικής κρίσης και υποσκάπτουν τα θεμέλια του ιμπεριαλισμού με συνέπεια να κάνουν το καπιταλιστικό οικοδόμημα να τρίζει, έτοιμο να καταρρεύσει. Ομως, η άποψη πως ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει από μόνος του, είναι λαθεμένη, είναι μια ουτοπία, μας λέει ο Λένιν. Για να γίνει κάτι τέτοιο χρειάζεται μια ισχυρή δόνηση που θα την προκαλέσουν οι μεγάλες εκείνες κοινωνικές δυνάμεις που τις γεννάει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα και που δεν είναι άλλες από την εργατική τάξη. Η συνειδητή και οργανωμένη δραστηριότητα των εργαζομένων θα προκαλέσει αυτή τη δόνηση που θα φέρει την αλλαγή, με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την αντικατάστασή του από το σοσιαλισμό. Αλλά για να συντελεστεί αυτή η νομοτελειακή κίνηση της κοινωνίας προς την αλλαγή πρέπει η εργατική τάξη να συσπειρωθεί σε μια ενότητα όχι μόνο σε εθνική κλίμακα, αλλά και σε διεθνή. Δίχως τη διεθνή ενότητα των εργαζομένων και των φυσικών συμμάχων τους η ανατροπή του καπιταλισμού - κάτω από τις σημερινές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, με τις γνωστές ιδιαιτερότητες - παρουσιάζει δυσκολίες. Σήμερα, που ο χωροφυλακίστικος διεθνής πατερναλισμός των ΗΠΑ και η εκμεταλλευτική επίθεση των πολυεθνικών έχει πάρει διαστάσεις με επικίνδυνες συνέπειες, η εργατική ενότητα σε διεθνή κλίμακα έχει γίνει η πιο επείγουσα ιστορική ανάγκη, για την απαλλαγή των λαϊκών μαζών από την απάνθρωπη εκμετάλλευση του ιμπεριαλισμού που ψυχορραγεί. Αλλωστε, αυτή η θέση της ενοποίησης του προλεταριάτου σε διεθνή κλίμακα είναι βασική στο μαρξισμό - λενινισμό. Αλλά και ο δυναμισμός των κομμουνιστικών κομμάτων και η μαρξιστική - λενινιστική ιδεολογία πρέπει να αξιοποιηθούν ενάντια στο σύγχρονο "τυχοδιωκτικό κοινοβουλευτισμό" και την αστική ιδεολογία για την πιο γρήγορη και αποτελεσματική ενότητα των λαϊκών μαζών. Επομένως, η πρωτοβουλία του ΚΚΕ για τη συνάντηση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων που έγινε στις 23 του Γενάρη στην Αθήνα με σκοπό την προετοιμασία της Διεθνούς Διάσκεψης για τον ερχόμενο Μάη με θέμα "Η κρίση του καπιταλισμού, η παγκοσμιοποίηση και η απάντηση του εργατικού κινήματος" ανταποκρίνεται απόλυτα στις απαιτήσεις της εποχής μας. Επίσης, πολύ επίκαιρη, αναγκαία και χρήσιμη ήταν η απόφαση για την έκδοση "Ενημερωτικού Δελτίου", με ντοκουμέντα και άλλα υλικά που αφορούν τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα. Αυτή η ενέργεια, που ήταν συνέπεια της αναγκαιότητας μιας επίσημης και υπεύθυνης ενημέρωσης των λαϊκών μαζών και μιας πλατύτερης διαφώτισής τους πάνω στις πολιτικές και ιδεολογικές εξελίξεις, έγινε την πιο κατάλληλη ιστορική στιγμή. Γιατί, σήμερα, κάτω από τις δημιουργημένες συνθήκες, μετά τα γεγονότα στο χώρο του σοσιαλιστικού στρατοπέδου στην Ευρώπη, είναι επιτακτική ανάγκη οι λαϊκές μάζες να γνωρίζουν ολόκληρη την αλήθεια για την αντεπανάσταση που έγινε από τα "πάνω" ερήμην των λαών, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίζουν τις διαστρεβλώσεις της καπιταλιστικής προπαγάνδας. Συνάμα, μ' αυτό τον τρόπο θα είναι δυνατό οι λαϊκές μάζες θα οπλιστούν και με τη σωστή ιδεολογία, απαραίτητη για τη συνειδητή δραστηριοποίησή τους για την ανατροπή του καπιταλισμού. Οταν η εργατική τάξη και οι άλλες λαϊκές μάζες κάνουν χτήμα τους την επιστημονική μαρξιστική κοσμοθεωρία θα "μεταβληθούν σε υλική δύναμη" που θα είναι σε θέση ν' αντιμετωπίσει την ιμπεριαλιστική ιδεολογία της παρακμής, του καταναλωτισμού και ευδαιμονισμού και θα πετύχει με την επίμονη πάλη της, την ανατροπή του καπιταλισμού και την αντικατάστασή του με το σοσιαλισμό (Μαρξ), με την καθοδήγηση των μπροστάρηδων των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων.

Σταύρος ΚΑΛΦΙΩΤΗΣ

Οικονομολόγος - συγγραφέας


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ