«Η εθνική προσπάθεια όλων των κυβερνήσεων από το '74 να διεθνοποιηθεί το Κυπριακό και η επίλυσή του να ξεφύγει από τα στενά διμερή πλαίσια των ελληνοτουρκικών σχέσεων, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στην κορύφωσή της. Πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτή τη συγκυρία, να δώσουμε δυναμική στη συσπείρωση της διεθνούς κοινότητας...» (Κ. Σημίτης, μετά τις συνομιλίες με τον Πρόεδρο Κληρίδη). Τη μισή αλήθεια λέει άλλη μια φορά ο πρωθυπουργός. Κατ' αρχήν, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ κινούνταν στη διεθνοποίηση του Κυπριακού.

Η αλήθεια είναι ότι «έκλεισαν» την αναζήτηση της λύσης στο «διμερές επίπεδο», αδυνατίζοντας απελπιστικά (αλλά συνειδητά) τη διεθνή διάσταση του Κυπριακού, ως προβλήματος εισβολής και κατοχής δηλαδή. Για ποια διεθνοποίηση, λοιπόν, μιλάει ο Κ. Σημίτη; Μα για τη διεθνοποίηση στο πλαίσιο της νέας τάξης, όπου οι ηγεμόνες της (ΗΠΑ) είναι αυτοί που καθορίζουν τις λύσεις των «διεθνών» προβλημάτων. Και αυτή είναι η αλήθεια. Η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδεχτεί τη λύση του Κυπριακού που συμφέρει την PAX AMERICANA. Και αν δεν αρκεί το ίδιο το σχέδιο Ανάν για να καταδειχτεί αυτή η αλήθεια, ας επισημανθεί το τηλεφώνημα Μπους στον Κ. Σημίτη, όπου ο πλανητάρχης το μόνο που ζήτησε ήταν να στηρίξει την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ...

Η παρέμβαση αυτή του Τζ. Μπους δείχνει ξεκάθαρα ποιες είναι οι «προτεραιότητες» της αμερικανικής κυβέρνησης στην ευρύτερη περιοχή και ποιους ρόλους έχουν αναθέσει σε Τουρκία και Ελλάδα. Αποδεχόμενη αυτό το πλαίσιο και τους ρόλους η ελληνική κυβέρνηση, κινείται όχι μόνο για νεοταξική λύση όχι μόνο στο Κυπριακό αλλά και στο Αιγαίο. Και όπως πάντα την αμερικανοδουλία τη βαφτίζουν ρεαλισμό και «εθνικό συμφέρον».