Πάντως, οι ελάχιστοι «αναρχικοί» προβοκάτορες και διάφοροι άλλοι χαφιέδες δεν έδωσαν μόνον προσχήματα στις δυνάμεις καταστολής να χρησιμοποιήσουν χημικά και δακρυγόνα. Ούτε πρόσφεραν μόνο το απαραίτητο θέαμα στις τηλεοπτικές κάμερες, πετώντας μερικές μολότοφ και βάζοντας φωτιά σε μια στάση αστικού λεωφορείου. Ταυτόχρονα, με τα παραπάνω, έκαναν πολύμορφα φανερό και τον αντικομμουνισμό τους. Είτε με κάποια εμετικά συνθήματα, είτε με το μοίρασμα κάποιων χυδαίων και ανυπόγραφων προκηρύξεων. Μια απ' αυτές είχε τίτλο «Οι πράκτορες των Αμερικανών κατά τα αρχεία της ΚΕ του ΚΚΕ». Ακολουθούσαν οι φωτογραφίες του Μ. Βαφειάδη, του Ν. Πλουμπίδη, του Αλ. Γιωτόπουλου και του Δ. Κουφοντίνα και από κάτω σημειώνονταν: «Ο αγώνας ενάντια στη λήθη είναι ο αγώνας ενάντια στην εξουσία»...

Οπως καταλαβαίνετε, η αξιοποίησή των «γνωστών αγνώστων» είναι ολόπλευρη, σύνθετη και ανάλογα προσανατολισμένη. Οι «καθοδηγητές» τους γνωρίζουν πολύ καλά τους στόχους τους.