Βέβαια, επειδή εμείς θέλουμε να λέμε τα πράγματα πάντα και μόνο με το όνομά τους, οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η αγορήτρια του ΣΥΝ προέβαλε μια σειρά από ενστάσεις επί του νομοσχεδίου. Η σημαντικότερη ήταν όταν εξήγησε στη Βουλή ότι «ορισμένες ορολογίες πρέπει να εγκαταλειφθούν», και όπως «έχει εγκαταλειφθεί η περίφημη ορολογία για διείσδυση της Ελλάδας στα Βαλκάνια», «εγώ θα προτιμούσα αντί του όρου βοήθεια, τον όρο συνεργασία, προσπάθεια για αλληλοκατανόηση, προσπάθεια για ένα κοινό μέλλον στην Ευρώπη και στον πολιτισμένο κόσμο».

Ετσι είναι το θέμα και πρέπει να προσεχτεί. Δεν μπορεί να επιδιώκεις να γίνεις ο μικροϊμπεριαλιστής στην περιοχή, να διατυμπανίζεις το όφελος που θα έχεις από το φτηνό εργατικό δυναμικό, να καθοδηγείς τους κεφαλαιοκράτες να πάνε εκεί για περισσότερα κέρδη και εδώ γαία πυρί μειχθήτω και την ίδια στιγμή να μιλάς για διείσδυση. Τι σόι επικοινωνιακή πολιτική είναι αυτή; Το σωστό, λέει η Μ. Δαμανάκη και ο ΣΥΝ, είναι να δημιουργούμε όλες τις χρειαζούμενες προϋποθέσεις για διείσδυση, που στην ουσία είναι ταυτόσημη της λεηλασίας και της ολοκληρωτικής εκμετάλλευσης των γειτονικών λαών, αλλά να μιλάμε για συνεργασία και για το κοινό μέλλον...