ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ διαστρέψει τις λέξεις στην πολιτική ζωή αυτής της χώρας! Ακούς τον Σημίτη να προφέρει τη φράση «κοινωνική πολιτική του ΠΑΣΟΚ» και σχεδόν ...ενστικτωδώς μπαίνεις σε θέση άμυνας!

Τον ακούς να λέει για καλυτέρευση της υγείας, της παιδείας και του δημόσιου τομέα και αυτόματα σού γεννιέται η ανάγκη για ...μετανάστευση από τη χώρα.

Μα, καλά, σε ποιους νομίζουν ότι απευθύνονται;

Εκεί που ξέραμε τον Σημίτη, με το βλέμμα στην ΟΝΕ, με τα Χρηματιστήριά του και τον Γιάννο αγκαζέ, ξαφνικά, μας παρουσίασαν τον Σημίτη «Καλό Σαμαρείτη», που μοιράζει συντάξεις και περνάει γριούλες απέναντι στο δρόμο.

Την προηγούμενη τετραετία νομίζουν ότι ο ελληνικός λαός ήταν σε ...κωματώδη κατάσταση;

ΕΧΕΙΣ ΚΙ ΑΠΟ την άλλη τον Καραμανλή, που βρήκε έδαφος, βέβαια, και λέει και ξαναλέει πως ο φιλελευθερισμός στοχεύει πρώτα και πάνω από όλα στο καλό του συνόλου.

Σκέφτεται, μάλλον, πως ό,τι και να τους πω, μετά τη διακυβέρνηση από το ΠΑΣΟΚ, θα το πιστέψουν! Και, τελικά, αλληλοκατηγορούνται αμφότεροι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ότι υπονομεύουν την πορεία της χώρας προς τη νομισματική ενοποίηση της Ευρώπης.

Αμ, αν υπήρχαν τόσοι υπονομευτές πια, δε θα πηγαίναμε «τρέχοντας» και ως πρόβατα επί σφαγήν, όπως μας πάνε.

Α, ΝΑ ΜΗΝ το ξεχάσουμε! Ως γνωστόν, στις εκλογές για να ψηφίσουμε θέλουμε εκείνο το μικρό βιβλιαράκι, που λέγεται εκλογικό βιβλιάριο.

Είναι αυτό, που επί 4 χρόνια το βρίσκεις μπροστά σου όποιο συρτάρι κι αν ανοίξεις, εκτός από την Κυριακή των εκλογών, που εξαφανίζεται διά μαγείας.

Κι επειδή μέχρι αύριο είναι η προθεσμία για ανανέωση, για κοιτάχτε ότι είστε εντάξει μην πάθουμε καμιά ζημιά, έτσι;