Γράμμα σ' ένα κόκκινο φεγγάρι... | ΡΕΠΟΡΤΑΖ

ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Γράμμα σ' ένα κόκκινο φεγγάρι...

Θέλω να γράψω γράμμα σ' ένα κόκκινο φεγγάρι. Σαν αυτό που υποδέχτηκε τα κουρασμένα βλέφαρά μας. Μετά από είκοσι ώρες ταξίδι. Ταχεία. Της πλάκας. Να 'ναι ένα χιονισμένο μπλουζ. Για την ομίχλη. Τις τσαλακωμένες στολές εξόδου σε τριάδες. Το κρύο και το τρένο να φεύγει. Δυο, τρεις σειρές να χαιρετούν. Τραβούσαν ακόμα πιο πάνω.

Ενα κόκκινο φεγγάρι. Στο μαύρο του ουρανού και τ' άσπρα πεζοδρόμια. "Εχει πολύ αεροζόλ στην ατμόσφαιρα", είπε ένας. Εβγαλε το Φυσικό στα Γιάννενα. Κανείς δεν του απάντησε. Κανένα μυαλό δεν κοιτούσε μπροστά. Ολα γυρνούσαν πίσω. Κι όταν βγήκε ήλιος, λάσπη παντού. Λάσπη και κουρεμένοι σβέρκοι. Κι όταν ξεράθηκε η πρώτη κι εξατμίστηκε τ' "αεροζόλ", πάλι σβέρκοι κουρεμένοι. Πες μου, ρε φεγγάρι, είναι παρηγοριά ο Μπιλάρας; "Ποια με καταράστηκε στη ζωή μου να τυραννιέμαι;". "Δε μιλάς ε; Ακούς και συ το Χότζα. Κάθε απόγευμα να τραγουδά από απέναντι. Απ' τ' απέναντι φώτα. Τα φώτα των "άλλων". Το πρωί αλλάζουν και ντύνονται σπίτια. Σαν και τα δικά μας. Αυτά που είναι απ' την εδώ μεριά. Ιδια σου λέω, ρε φεγγάρι. Αλλά δεν τα ξέρεις; Δυο μεριές ψυχοπλακώνεις κάθε βράδυ".

Ρε φεγγάρι, έχεις πάρει γράμμα από απέναντι τύπο σαν κι εμένα; Λένε πως είναι Κούρδοι. Παιδαρέλια απ' τα βάθη της Ανατολίας. Αν δε σου 'χει γράψει και κάποιος απ' απέναντι τα ίδια, το πρωί "παίρνω" κάμψεις. Καλά εσύ πρέπει να ρίχνεις πολύ γέλιο εκεί πάνω μ' αυτά που γίνονται εδώ κάτω. Τώρα που το σκέφτομαι, μπορεί να είσαι κόκκινο, αν είσαι το τούρκικο. Αλλά πάλι το ελληνικό πού είναι; Λάλησα. Σιγά μην υπάρχουν γαλάζια και κόκκινα φεγγάρια σαν τα συρματοπλέγματα. Ενα είσαι για όλους.

Μάλλον εσύ εδώ πέρα είσαι σαν τον Αϊ - Βασίλη. Δέχεσαι από παντού γράμματα. Ελληνες, Πομάκους, Βούλγαρους, Τούρκους, Κούρδους, Τσιγγάνους. Γι' αυτό, φαίνεται, είσαι κόκκινο. Τι βλακείες έλεγε ο άλλος για το "αεροζόλ";

Αν είχα τώρα μια ρετσίνα, θα ήμουν ευτυχισμένος. Μπορεί και να σου έγραφα καλύτερα. Μπορεί και να σ' έβλεπα άσπρο. Αλλά δεν έχω. Ματωμένο θα σε φάω στη μάπα όλο το βράδυ. Ρε συ φεγγάρι, θέλω να τρέξω. Να πηδήξω τα σύρματα και ν' αρχίσω να τρέχω στα λιβάδια. Ετσι, για την πάρτη μου. Μέχρι να τα φτύσω και να πέσω κάτω. Να χωθώ στη λάσπη. Θα 'μαι πιο καθαρός εκεί. Ρε συ, φαντάζεσαι; Να 'σουν γεμάτο, αυγουστιάτικο. Σε μια ερημική παραλία. Να 'χα τη ρετσίνα μου κι όλα τ' αστέρια δικά μου. Θα την είχαμε ζάχαρη τότε. Θα γουστάραμε σε λέω, φιλαράκι. Θα μιλάγαμε με τις ώρες. Τώρα τι να πούμε;

Υ.Γ. Απορία. Τις Απόκριες τι ντύνεσαι; Κοκκινοσκουφίτσα;

Αρτι Αφιχθείς

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ

Επί της ουσίας, παρακαλώ!(2008-11-30 00:00:00.0)

Τα «επιχειρήματα»...(2004-03-04 00:00:00.0)

Παρά θιν' αλός...(2001-08-14 00:00:00.0)

Καλή αντάμωση, Σύντροφε!(1998-07-05 00:00:00.0)

Σπουδαίο παιδί ο Γιωργάκης(1996-11-30 00:00:00.0)

Λοιπόν, τι τρέχει;(1996-01-06 00:00:00.0)