Κάποτε για το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε ύβρη, αν όχι ιεροσυλία, κάθε κριτική που έφερνε την πολιτική του συγγενική προς την πολιτική της ΝΔ. Αργότερα αυτό έπαψε όχι μόνο να ενοχλεί, αλλά τα ίδια τα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος - ιδιαίτερα τα πιο... εκσυγχρονιστικά προωθημένα - δεν είχαν κανένα πρόβλημα να επαίρονται δημοσίως ότι οι στόχοι, αλλά και οι πολιτικές των δυο κομμάτων είναι λίγο - πολύ το ένα και το αυτό. Ωσπου φτάσαμε στο σημείο στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά και άλλοι... εκσυγχρονιστικά αλληθωρίζοντες παράγοντες να κάνουν κριτική στη ΝΔ από «τα δεξιά». Να την ανακαλούν στην τάξη για ολιγωρία σε ό,τι αφορά το δόγμα του «ανήκομεν εις την Δύσιν», να την κατηγορούν για απόκλιση από τις... αρχές του παλαιού καραμανλισμού, να της προσάπτουν φιλολαϊκισμό, ακόμα και αντιαμερικανισμό..!

Βέβαια τίποτα από όλα αυτά τα «αμαρτήματα» δεν έχει κάνει το έτερον κόμμα του αλληλοσυμπληρούμενου δικομματισμού, αλλά όλα τα παραπάνω είναι εντελώς αποκαλυπτικά για τη ραγδαία σταθεροποίηση του ΠΑΣΟΚ τόσο δεξιά, που και η παραδοσιακή Δεξιά να φαίνεται μπροστά του απλώς «οδοντόκρεμα». Τόσο, που η ίδια η ΝΔ να έχει κυριολεκτικά πρόβλημα φυσιογνωμίας, αφού ακόμα και τα πιο ικανά στελέχη της φαίνεται να «δουλεύουν» για το ΠΑΣΟΚ και τον Σημίτη. Τόσο, που ακόμα και ο Μάνος δεν προφτάνει - όπως ο ίδιος κάθε τόσο παραπονιέται - να ρίχνει ιδέες και το ΠΑΣΟΚ να τις αντιγράφει...