Μόλις στο 47% του, έτσι και αλλιώς, εξευτελιστικού βασικού ημερομισθίου του ανειδίκευτου εργάτη (ΗΑΕ), φτάνει το - «παγωμένο» από 1/1/97 - επίδομα ανεργίας, το οποίο, σημειωτέον, παίρνουν λιγότεροι από τους μισούς εγγεγραμμένους ανέργους, σε συνθήκες ανεξέλεγκτης αύξησης της ανεργίας.

Και αυτό συμβαίνει, όταν με νόμο προβλέπεται ότι το ημερήσιο επίδομα ανεργίας πρέπει να διαμορφώνεται στο 67% του εκάστοτε βασικού ημερομισθίου(!) και όταν, ασφαλώς, το πάγιο αίτημα του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος είναι να αναπροσαρμοστεί το επίδομα στο 80% του βασικού ημερομισθίου.

Ερχεται, λοιπόν - σύμφωνα με χτεσινό δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» - το Εθνικό Ινστιτούτο Εργασίας να προτείνει, ανάμεσα σε άλλα... βαρύγδουπα, τη «σταδιακή» επανασύνδεση του κατώτατου επιδόματος ανεργίας με το 67% του βασικού ΗΑΕ. Προτείνει, δηλαδή, τη σταδιακή εφαρμογή της ανάπηρης επιταγής του νόμου από την ίδια την κυβέρνηση!

Αυτό και αν είναι «ενδιαφέρον» για τους άνεργους, για τους οποίους η κυβέρνηση έχει ήδη φροντίσει να εξαγγείλει... αύξηση 10% του επιδόματος ανεργίας, που σήμερα είναι 3.120, όλες κι όλες, δραχμές από 1/1/2000! Δηλαδή, αύξηση τριακοσίων δραχμών!

Τώρα, αν αναλογιστούμε ότι με τόσες δραχμές αποτιμάται το προεκλογικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης για τους ανέργους, είναι πολύ εύκολο να υποθέσουμε τι θα γίνει μετεκλογικά... Και να σκεφτείτε, επιπλέον, πως το πρόβλημα της ανεργίας και των ανέργων υποτίθεται ότι είναι στους κεντρικούς προεκλογικούς άξονες των πάντων. Διότι τα γκάλοπ - και εδώ συμφωνούν απόλυτα μεταξύ τους - το καταγράφουν ως τον υπ' αριθμόν «ένα» βραχνά της ελληνικής κοινωνίας.