Σταθερές στις απόψεις τους παρέμειναν η Ελλάδα και η Βρετανία ως προς το ενδεχόμενο συμμετοχής της Τουρκίας σε σύγκληση μιας ευρωπαϊκής διάσκεψης.

Ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, μετά τις συνομιλίες μιάμισης ώρας, που είχε με το Βρετανό ομόλογό του, Τόνι Μπλερ, δήλωσε ότι η Βρετανία επιθυμεί τη συμμετοχή της Τουρκίας, ενώ η ελληνική πλευρά τόνισε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες προϋποθέσεις γιατί η συμμετοχή της Τουρκίας προϋποθέτει αποδοχή των κανόνων που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ενωση.

Μάλιστα, απαντώντας σε ερωτήσεις Βρετανών δημοσιογράφων, είπε ότι η Ελλάδα αποδέχεται την ανάγκη συνεργασίας της ΕΕ με την Τουρκία, υπό την προϋπόθεση να γίνονται αποδεκτές οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου, θέμα που δεν αφορά μόνο την Τουρκία, αλλά όλες τις χώρες της Ευρώπης.

Ο Κ. Σημίτης εξέφρασε την άποψη ότι υπάρχει χρόνος να λυθεί το θέμα, εάν βεβαίως γίνουν αποδεκτοί αυτοί οι γενικοί κανόνες που διέπουν τις σχέσεις όλων των χωρών.

Οι δύο πρωθυπουργοί συζήτησαν εκτεταμένα και για το Κυπριακό και επαναβεβαίωσαν τη συμφωνία ότι οι διαπραγματεύσεις ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ πρέπει να αρχίσουν και δεν προϋποτίθεται λύση του Κυπριακού, γιατί δεν υπάρχει διασύνδεση των δύο θεμάτων.

Μεγάλο μέρος της συζήτησης των δύο πρωθυπουργών, την οποία ο Κ. Σημίτης χαρακτήρισε πολύ φιλική, αφορούσε τις εξελίξεις στην ΕΕ και κυρίως την πορεία προς την ΟΝΕ (αν θα εφαρμοστούν τα κριτήρια, όπως προβλέπονται από τις συνθήκες κλπ.). Ο Κ. Σημίτης είπε ότι σε όλα αυτά τα θέματα, όπως και στο ζήτημα της "Ατζέντας 2000" υπήρξε συμφωνία με τη Βρετανία, ωστόσο για το ζήτημα της διεύρυνσης η Ελλάδα υποστηρίζει ότι πρέπει να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με όλες τις υποψήφιες χώρες, η δε Βρετανία έχει την άποψη ότι πρέπει να υπάρξουν δυο φάσεις, αλλά υπήρξε συμφωνία ότι δε θα αποκλειστούν χώρες από τις διαδικασίες και δε θα υπάρξουν διαχωρισμοί. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ο Κ. Σημίτης είπε ότι στη συζήτηση για τα θέματα των Βαλκανίων υπήρξε συμφωνία πως θα πρέπει να αποσταλεί μήνυμα προς τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης ότι αποτελούν τμήμα της Ευρώπης και ότι η πορεία της Ευρώπης δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τη συμμετοχή και τη διασύνδεση με τις χώρες αυτές.