Κυριολεκτικά χρυσοφόρα αποδείχνεται η κινητή τηλεφωνία. Για τις πολυεθνικές "Πάναφον" και "Τελεστέτ", βέβαια, και όχι για τον ΟΤΕ, αφού οι κυβερνώντες, όχι μόνο χάρισαν τον τομέα στις πρώτες και απέκλεισαν τον δεύτερο, αλλά και τον υποχρέωσαν να τους παρέχει πάμφθηνα τις υπηρεσίες του. Ετσι, για να πηγαίνει καλά η "ιδιωτική πρωτοβουλία" και να... χαιρόμαστε την εύρυθμη λειτουργία των "νόμων της αγοράς".

Εχουμε και λέμε, λοιπόν: Σύμφωνα με τα στοιχεία, που ανακοίνωσαν οι δύο εταιρίες, ο κύκλος των εργασιών τους για το 1997 αναμένεται να φτάσει τα 210 δισεκατομμύρια δραχμές και τα κέρδη τα 50 έως 55 δισεκατομμύρια. Κι όλ' αυτά, από τις πλάτες και το μόχθο των Ελλήνων εργαζομένων.

Ισως πείτε, καλά να πάθουμε. Τι τα θέλουμε τόσα κινητά. Κοντεύουμε να γίνουμε πρώτοι στην Ευρώπη, σε ποσοστό κατόχων κινητών τηλεφώνων. Δεν έχετε κι άδικο. Υπάρχουν ευθύνες και στους πολίτες για την επιβολή του στρεβλού καταναλωτισμού, που βασανίζει την καθημερινή μας ζωή.Αλλά δεν είναι οι κύριες, ούτε οι πρώτες. Στο κάτω κάτω της γραφής, οι εργαζόμενοι αποτελούν τα θύματα αυτής της ιστορίας. Οι θύτες βρίσκονται αλλού. Στα πολυτελή γραφεία των όποιων πολυεθνικών και τις κυβερνητικές καρέκλες, όπου στρογγυλοκάθονται οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι. Οσο αυτοί κάνουν κουμάντο, αυτά θα είναι τα αποτελέσματα.