Αρχισε να τα ...«μαζεύει» ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αναφορικά με τα φαινόμενα τυφλής βίας. Στην προχτεσινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε εκτάκτως με θέμα «Η έκρηξη της νέας γενιάς - οι θέσεις και οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ», προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις απ' αυτά που έως την προηγούμενη μέρα υπερασπιζόταν, «χαϊδεύοντας αυτιά» και αναλύοντας την «απελευθερωτική δύναμη της κουκούλας», κατά δήλωση κορυφαίου στελέχους του.

Την Κυριακή το απόγευμα, ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι «η βία είναι κάτι ξένο προς εμάς. Δεν έχουμε στην κουλτούρα μας και στις αξίες μας τη βία». Ο πρόεδρος του ΣΥΝ είπε, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συκοφαντείται από όλα τα κόμματα, επειδή - μεταξύ άλλων - είναι το κόμμα εκείνο που διαχώρισε το κίνημα από τις πρακτικές βίας και τα σπασίματα. Ωστόσο, ούτε μια βδομάδα δεν έχει περάσει από τη Δευτέρα (8/12) το απόγευμα, που από τη διαδήλωση στην οποία συμμετείχε ο ΣΥΡΙΖΑ έβγαιναν κουκουλοφόροι και «τα έσπαγαν» στην οδό Πανεπιστημίου. `Η απ' την κινητοποίηση στη Θεσσαλονίκη, όπου απ' τα δικά του μπλοκ αποσπάστηκε ομάδα που στόχευσε τα γραφεία της ΚΟΘ του ΚΚΕ.

Ισχυρίστηκε ακόμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί τον κόσμο να κατέβει στο δρόμο και έχει την ευθύνη να τον προστατέψει από την αστυνομία και από τις ομάδες βίας. «Και αυτό το κάνει με απόλυτη επιτυχία», εκτίμησε ο Αλ. Τσίπρας. Δε μας λέει όμως, πώς γίνεται και όπου διαδηλώνουν οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, βρίσκονται πάντα και αυτές οι ομάδες βίας. Οπως σημείωσε σε άλλο σημείο, «τους αποδοκιμάζουμε, όπως και την αστυνομία, αλλά δεν εφαρμόζουμε αστυνομικές (!) μεθόδους σε άλλους ανθρώπους. Δε θα τους χτυπήσουμε και με τα κουμπούρια». Δηλαδή, στις περιφρουρημένες πορείες, στην αποφασιστική απομόνωση των κουκουλοφόρων, ο ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται απαξιωτικά με τις φράσεις «αστυνομικές μεθόδους» και «κουμπούρια»!

Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ μιλά σε όλους τους τόνους για «κοινωνική εξέγερση με κοινωνικά αίτια», υποδεικνύει στην κυβέρνηση - επίσης σε όλους τους τόνους - «να οδηγήσει τη χώρα σε μια δημοκρατική διέξοδο, σε εκλογές». Ο ΣΥΡΙΖΑ βλέπει στις ... εκλογές τη λύση στα κοινωνικά αίτια που προκαλούν τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, την οποία συμβάλει να διοχετευτεί σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια.

Ανάμεσα σε άλλα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ απαρίθμησε και μια σειρά μέτρα που υπηρετούν το στόχο της «εκτόνωσης», αλλά αποκαλύπτουν και το περιεχόμενο της πολιτικής πρότασης που πρεσβεύει. Ετσι, για μια ακόμα φορά, υπερασπίστηκε την ύπαρξη της ιδιωτικής εκπαίδευσης, ισχυριζόμενος πως αν ενισχυθεί το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, η ιδιωτική «σταδιακά θα γίνεται περιττή»! Ανέφερε ακόμη προτάσεις για πλήρη και σταθερή εργασία, ενάντια στις μορφές μερικής απασχόλησης, δίνοντας ρεσιτάλ υποκρισίας. Οχι μόνο γιατί το κόμμα του ψήφισε υπέρ της Συνθήκης του Μάαστριχτ, «μητέρας» των ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, αλλά και γιατί σήμερα στηρίζει στο Ευρωκοινοβούλιο το 65ωρο. Γιατί οι δυνάμεις του στο Δήμο Θεσσαλονίκης συμφώνησαν με την πρόσληψη 200 μερικώς απασχολούμενων. Γιατί οι δυνάμεις του στο Δήμο Λιοσίων συμφώνησαν με την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας. Γιατί οι δυνάμεις του, παντού όπου ασκούν διοίκηση, μόνοι τους ή από κοινού με το ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζουν κάθε αντεργατικό μέτρο, κάθε ελαστική μορφή απασχόλησης.