ΤΙΠΟΤΕ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΟ, πιο λογικό και πιο αυτονόητο από την απαίτηση για σκληρή τιμωρία των δολοφόνων του 15χρονου. Ομως, απ' ό,τι φαίνεται, αυτή δεν μπορεί να γίνει στα δικαστήρια.

Γιατί απλούστατα δεν έχουν παραπεμφθεί όλοι οι υπαίτιοι ως κατηγορούμενοι... Και γι' αυτούς ακόμη που έχουν παραπεμφθεί τίποτε - δυστυχώς - δεν είναι σίγουρο.

Οταν γίνεται μια τέτοια δολοφονία δεν υπάρχει πραγματική τιμωρία αν δεν καταδικαστούν πολιτικές, αν δεν καταδικαστούν μηχανισμοί και σκοπιμότητες που διαχρονικά εξυπηρετούν.

Και σε τέτοιες «δίκες» κατήγοροι δεν μπορεί να είναι οι εισαγγελείς. Μόνο οι εργαζόμενοι και μαζί τους οι νέοι είναι δυνατόν να έχουν τέτοια θέση. Με «κατηγορητήρια» τους αγώνες τους.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, πληθαίνουν οι «αναλυτές φαινομένων», από τους οποίους δυστυχώς δεν ξεμείναμε ποτέ στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Εχουν βάλει την ελληνική νεολαία στο ...μικροσκόπιο και την εξετάζουν.

Ακούμε θεωρίες που ξεκινούν από τα «χάσματα των γενεών» και φτάνουν σε αναλύσεις ...«μαζικής ψυχολογίας».

Λες και η νεολαία δεν είναι κομμάτι του ελληνικού λαού, δε δουλεύει, δε γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, δεν καταπιέζεται όπως όλοι.

Ακριβώς γι' αυτό «φρουρείται», παρακολουθείται, χτυπιέται, φυλακίζεται και πυροβολείται από τους ίδιους ακριβώς κατασταλτικούς μηχανισμούς.

Αν κάποιοι δε θέλουν ή δεν μπορούν να καταλάβουν τι γίνεται, τους θυμίζουμε ότι δεν είναι υποχρεωτικό να μιλάνε. Μπορούν να φτιάξουν την ...εικόνα τους και με άλλα θέματα.

Εκτός αν μιλάνε μόνο και μόνο για να θολώσουν τα νερά, πράγμα που φαίνεται να χρειάζεται πολύ στους κυβερνώντες (σημερινούς και χτεσινούς) που δημιούργησαν και «ταΐζουν» δολοφονικούς μηχανισμούς καταστολής.