-- Φυσικά και θα τα καταψηφίσουμε, όπως κάναμε με την ίδια τη Συμφωνία. Τότε, μάλιστα, είχαμε τοποθετηθεί λέγοντας ότι μια συμφωνία που γίνεται για να μπει μια ακόμα χώρα στο ΝΑΤΟ, εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να λύσει θέματα αλυτρωτισμών, εθνικισμών κ.λπ.

Νομίζουμε ότι είναι το ΚΚΕ εκείνο που επιβεβαιώνεται από τις σημερινές εξελίξεις, όταν έχουμε τη ΝΑΤΟική - πλέον - σύμμαχο Βόρεια Μακεδονία να προχωρά στις συγκεκριμένες προκλήσεις. Δεν δικαιώνεται ούτε η ΝΔ που τότε «ψάρευε» στα βρώμικα νερά του εθνικισμού, ενώ δεν έλεγε κουβέντα για τον ΝΑΤΟικό χαρακτήρα της συμφωνίας, που είναι και ο λόγος που σήμερα την έχει κάνει «εικόνισμα». Ούτε, βέβαια, δικαιώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ που τότε, ως κυβέρνηση, έφερε τη συμφωνία και έλεγε ότι με αυτή θα λυθούν τα προβλήματα με τη γειτονική χώρα.

-- Μήπως ήταν μια συμφωνία που σε έναν βαθμό διευθετούσε μια διαφορά και μάλιστα σε ένα φόντο όπου στα Δυτικά Βαλκάνια αναβιώνουν διάφοροι μεγαλοϊδεατισμοί;

-- Διευθετούσε μια διαφορά, αυτή που αφορούσε το όνομα, η οποία, όμως, ποτέ δεν ήταν το κύριο ζήτημα και, παράλληλα, άφηνε ανοιχτά άλλα ζητήματα, όπως της γλώσσας, της εθνικότητας, που σχετίζονται ακριβώς με τους μεγαλοϊδεατισμούς που αναφέρετε. Σας θυμίζω ότι εμείς είχαμε ταχθεί υπέρ της σύνθετης ονομασίας που θα περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία» μόνο ως γεωγραφικό προσδιορισμό και με την απάλειψη όλων των αλυτρωτισμών, από τις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν όλοι οι άλλοι συναγελάζονταν στα εθνικιστικά συλλαλητήρια.

Ολα αυτά μόνο άσχετα δεν είναι με τον ΝΑΤΟικό χαρακτήρα της συμφωνίας. Γιατί αυτό κάνει πάντα το ΝΑΤΟ, όπου πατάει το πόδι του. Αξιοποιεί υπαρκτά και ανύπαρκτα ζητήματα τέτοιου είδους, υποδαυλίζει αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους λαούς, ώστε να προωθεί τους δικούς του σχεδιασμούς. Ο ρόλος του, ειδικά στα Βαλκάνια, και στην περιοχή της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, είναι η καλύτερη απόδειξη γι' αυτό.

-- Συνεχίζοντας με τα εθνικά, πώς είδατε αλήθεια την πρόσφατη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν και αν τάσσεστε με τον διάλογο με την Τουρκία.

-- Το ερώτημα είναι σε ποιο πλαίσιο διεξάγεται ένας διάλογος και ποιο είναι το αντικείμενό του.

Δεν συμφωνούμε ούτε τρέφουμε ελπίδες για έναν διάλογο που στηρίζεται στον «οδικό χάρτη» που αποφασίστηκε στην περσινή Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, με γνώμονα ακριβώς τη συγκράτηση της Τουρκίας στην «αγκαλιά» του. Γιατί ξέρουμε ότι τα «ανταλλάγματα» θα πλήττουν τα αδιαπραγμάτευτα για εμάς κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας και του λαού.

Δεν συμφωνούμε με έναν διάλογο που έχει στο επίκεντρό του τις μπίζνες ανάμεσα στις οικονομικές ελίτ των δύο χωρών, που, βήμα το βήμα, θα οδηγήσουν και στην ανάγκη διευθετήσεων στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο, προκειμένου αυτές να προχωρήσουν περισσότερο.

Συμφωνούμε με τον διάλογο, τη συνεργασία και τον κοινό αγώνα των δύο λαών, για να μπορέσουν να ζήσουν δίπλα δίπλα, έξω από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ και απαλλαγμένοι από τους εκμεταλλευτές τους. Αυτό υπηρετεί και η σταθερή συνεργασία του ΚΚΕ με το ΚΚ Τουρκίας.

-- Σηκώνετε ψηλά ως ΚΚΕ τη Γάζα, το Παλαιστινιακό και την πολεμική επιχείρηση του Ισραήλ. Ποια είναι για εσάς η ιδεατή λύση;

-- Οταν έχεις κατοχή και εποικισμούς, όταν έχεις μια τέτοια βαρβαρότητα σε βάρος του λαού της Παλαιστίνης, που διαρκεί σχεδόν 80 χρόνια, δεν υπάρχει άλλη απάντηση από το να τελειώσουν, εδώ και τώρα, όλα αυτά. Να δημιουργηθεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος, στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατ. Ιερουσαλήμ, με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ.

Και, ξέρετε, αυτά δεν είναι ευχολόγια. Ο καθένας πρέπει να αναλάβει την ευθύνη του. Η Ελλάδα πρέπει άμεσα να προχωρήσει στην αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, υλοποιώντας την ομόφωνη απόφαση της Βουλής, του Δεκέμβρη του 2015. Αντί γι' αυτό, βλέπουμε την κυβέρνηση της ΝΔ να στηρίζει απροκάλυπτα το κράτος - κατακτητή Ισραήλ και τα άλλα κόμματα να δίνουν άλλοθι με τη στάση τους, υιοθετώντας από την πρώτη στιγμή το πρόσχημα περί «αυτοάμυνας». Νομίζουμε ότι πρέπει και αυτό να είναι ψηλά ανάμεσα στα κριτήρια ψήφου στις ευρωεκλογές.

-- Πάμε στις εκλογές. Γιατί έχει σημασία να ενισχυθεί το ΚΚΕ στις ευρωκάλπες, όταν εσείς οι ίδιοι λέτε πως δύσκολα μεταβάλλονται οι όροι της πολιτικής της ΕΕ;

-- Η ΕΕ και η πολιτική της αλλάζουν μόνο προς το χειρότερο και αυτό δείχνει και η συνολική της πορεία. Αυτό πλέον το συνειδητοποιούν όλο και περισσότεροι, όπως δείχνουν οι τεράστιες κινητοποιήσεις που ξέσπασαν σε ολόκληρη την Ευρώπη τα προηγούμενα χρόνια, με πιο πρόσφατες αυτές των αγροτών, ενάντια στην ΚΑΠ. Και εδώ βρίσκεται η ελπίδα, στη σύγκρουση με αυτήν την Ενωση των μονοπωλίων και των λόμπι της διαφθοράς.

Προφανώς αυτήν την πολιτική δεν την αντιμετωπίζουμε μοιρολατρικά. Γιατί και στις σημερινές συνθήκες παλεύουμε, με τους ευρωβουλευτές μας και με όλες μας τις δυνάμεις, για να μπαίνουν εμπόδια σε αυτήν την πολιτική, να πετυχαίνουμε και κατακτήσεις. Ομως, αυτό μπορεί να γίνει μόνο όταν συγκρούεσαι με ένα αντιλαϊκό πλαίσιο και όχι όταν το αποδέχεσαι αυτό. Μάλιστα, έτσι φαίνεται να σκέφτεται και ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του κόσμου, που δηλώνει ότι θέλει να αποδοκιμάσει τις πολιτικές της ΕΕ στις ευρωεκλογές και μπορεί να το κάνει με την ψήφο στο ΚΚΕ.

-- Μια εκδοχή λέει πως θα ανοίξει μια συζήτηση στον προοδευτικό χώρο μετά την κάλπη, ακόμη και με χάρτα συγκλίσεων. Θα μετέχει και το ΚΚΕ; Και γιατί;

-- Με συγχωρείτε, αλλά δεν ξέρω τι το προοδευτικό έχει να λες ότι «το κεφάλαιο είναι εργαλείο για τη μείωση των ανισοτήτων», να λες το ΝΑΤΟ «ιερή αμυντική συμμαχία», να διεκδικείς το «πατρίς - θρησκεία - οικογένεια» και όλα τα υπόλοιπα που ακούμε από τον κ. Κασσελάκη. Επίσης, δεν ξέρω τι προοδευτικό έχει να είσαι υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων, αρκεί να αναθεωρηθεί πρώτα το άρθρο 16, να είσαι υπέρ των απογευματινών επί πληρωμή χειρουργείων στα δημόσια νοσοκομεία, αρκεί να είναι χαμηλό το αντίτιμο, όπως λέει ο κ. Ανδρουλάκης.

Η μόνη σχέση που μπορεί να έχει το ΚΚΕ με μια τέτοια πολιτική, είναι να βρίσκεται απέναντί της, να την αντιπαλεύει, όπως κάνει καθημερινά με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ, και να αγωνίζεται για να κερδίζει έδαφος η πραγματική πρόοδος, που βρίσκεται στον αντίποδα των παραπάνω.

-- Πώς εκτιμάτε πως θα μετασχηματιστεί ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη; Παράλληλα θεωρείτε πως θα υπάρξει κίνδυνος δεξιάς διαμαρτυρίας προς τη ΝΔ;

-- Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε μια πορεία εκφυλισμού, αρκετά χρόνια τώρα, πολύ πριν εμφανιστεί εξ Αμερικής ο κ. Κασσελάκης. Θα δούμε πού ακριβώς θα καταλήξει, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον, με τον κ. Κασσελάκη, φαίνεται να υιοθετεί και ορισμένα νέα χαρακτηριστικά, από το life style μέχρι και στοιχεία τραμπισμού και εθνικιστικής ρητορικής. Αυτό που έχει, όμως, περισσότερη σημασία είναι, όσοι αισθάνονται αριστεροί, προοδευτικοί και δεν ανέχονται πια αυτόν τον εκφυλισμό, τώρα να επιλέξουν τη συμπόρευση με το ΚΚΕ, όπως έκαναν πολλοί πριν από αυτούς και δεν το μετάνιωσαν. Να μην μπουν ξανά στον ίδιο «φαύλο κύκλο», όπως τους καλεί, για παράδειγμα, η Νέα Αριστερά, τα στελέχη της οποίας είναι συνυπεύθυνα για τα παραπάνω.

Το ίδιο ισχύει και για τους λαϊκούς ανθρώπους που ψήφισαν, κάτω και από εκβιαστικά διλήμματα, τη ΝΔ στις βουλευτικές εκλογές και θέλουν σήμερα να της στείλουν ένα μήνυμα ότι δεν ανέχονται το «41%» να είναι η απάντηση στην ακρίβεια, στην υπερφορολόγηση, σε όλα. Μπορούν να το κάνουν αυτό με την ψήφο στο ΚΚΕ, αποτιμώντας τη σταθερότητα των θέσεών του, τη σοβαρότητα των τοποθετήσεών του για όλα τα ζητήματα, τη μαχητική του συνέπεια στο πλάι του λαού.

-- Ως Κόμμα επίσης, και εσείς στις καμπάνιές σας, ιεραρχείτε την ακρίβεια. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσφάτως έστειλε επιστολή για το θέμα προς την πρόεδρο της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Δεν ήταν σε σωστή κατεύθυνση αυτή η πρωτοβουλία;

-- Είναι μια προεκλογική κοροϊδία και τίποτα περισσότερο. Τι νομίζει ο κ. Μητσοτάκης; Οτι η κα φον ντερ Λάιεν δεν γνωρίζει τι κάνουν οι πολυεθνικές εταιρείες; Οτι δηλαδή κινούνται όπως θέλουν στην ενιαία ευρωπαϊκή αγορά με μοναδικό κριτήριο το κέρδος τους; Μα αυτό ακριβώς είναι η ΕΕ και γι' αυτό υπάρχει. Θα μπορούσαμε να καλωσορίσουμε τον κ. Μητσοτάκη στο 1992, τότε που ψηφίστηκε, από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Συνασπισμό, στη Βουλή, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που περιλαμβάνει ακριβώς την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων και εμπορευμάτων, τα αποτελέσματα της οποίας βλέπουμε σήμερα και στην ακρίβεια. Οπως φαίνεται, τους πήρε 32 χρόνια να καταλάβουν τι ψήφισαν...

Πραγματική λύση αποτελούν οι προτάσεις που έχει καταθέσει επανειλημμένα το ΚΚΕ στη Βουλή και τις παλεύει στο κίνημα, για κατάργηση των έμμεσων φόρων στα προϊόντα πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, φορολόγηση των μεγάλων ομίλων και υπογραφή, σε κάθε κλάδο, Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας με πραγματικές αυξήσεις, ως πρώτα μέτρα ανακούφισης των λαϊκών στρωμάτων.