"Το ζήτημα δεν είναι να αποκτήσει η Αθήνα ανθρώπινο πρόσωπο, αλλά ανθρώπινο περιεχόμενο", σημειώνει ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων της "Αγωνιστικής Αριστερής Οικολογικής Συμπαράταξης για την Αθήνα", Λεων. Αυδής σε συνέντευξή του στον Κωστή Παρρά,που δημοσιεύεται στο περιοδικό "Νέμεσις",δίνοντας το στίγμα της προεκλογικής και μετεκλογικής δράσης του συνδυασμού. Και επισημαίνει σχετικά - όπως σε όλες τις επαφές της με τον κόσμο που έχει κάνει η Συμπαράταξη - ότι "δεν είμαστε "σωτήρες" για να κάνουμε τον κόσμο ευτυχή, ούτε εργολάβοι για να αναλάβουμε τη λύση των προβλημάτων του και πρέπει να καταλάβει ότι αν ο ίδιος δεν αγωνιστεί, είναι χαμένος από χέρι"!

Στην ερώτηση αν υπάρχουν περιθώρια για ρομαντική διάθεση σε μια εποχή που ο ρεαλισμός προβάλλεται ως πανάκεια, ο Λεων. Αυδής σχολιάζει ότι "δεν είναι ρομαντισμός το να έχεις πεποιθήσεις, το να θέλεις να είσαι μ' αυτούς που αγαπάνε τη ζωή και προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο. Δεν είναι ρομαντισμός το να μην καταδέχεσαι να ενταχθείς στην κυρίαρχη αντίληψη. Το να πιστεύεις ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος νομίζω ότι είναι ρεαλιστικό. Εχει αλλάξει πολλές φορές ως τώρα και νομίζω ότι δεν είναι ευφυές το να πιστεύει κανείς ότι από δω και πέρα θα παραμείνει αναλλοίωτος - και μάλιστα αυτός ο νεοβάρβαρος κόσμος που προσπαθούν να κατασκευάσουν".

Σε ερώτηση σχετική με το ποσοστό που αναμένει ο συνδυασμός, ο Λεων. Αυδής τονίζει ότι "οι θέσεις που υποστηρίζουμε είναι αποδεκτές από τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού της Αθήνας" και ότι "το τελικό αποτέλεσμα θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες στους οποίους περιλαμβάνεται και η δυνατότητά μας, υποκειμενική και αντικειμενική, να πλησιάσουμε τον κόσμο και να εξηγήσουμε τις θέσεις μας". Για τον τρόπο που αντιμετωπίζει το δεύτερο γύρο η Συμπαράταξη, ο Λεων. Αυδής υπενθυμίζει ότι "η θέση μας βρίσκεται στον αντίποδα της πολιτικής των άλλων συνδυασμών" και προτείνει να αναμένουμε τα αποτελέσματα της 11ης Οκτώβρη...

Τελικά φως στο τούνελ υπάρχει και η Αθήνα μπορεί να αποκτήσει ανθρώπινο πρόσωπο, όσο κι αν "αυτό ακούγεται ως ο ορισμός της ματαιοπονίας", όπως παρατηρεί ο Κ. Παρράς. Ομως μόνον όταν - σχολίασε ο Λεων. Αυδής δανειζόμενος στίχους του Μπρεχτ - "οι φοβισμένοι αδύναμοι σηκώνουν το κεφάλι και παύουν να πιστεύουν στων τυράννων τους τη δύναμη".

Γιατί "η Αθήνα - σημείωσε ο ίδιος - είναι σαν εκείνα τα πορτρέτα του Γκόγια, που απεικονίζουν όλα τα ελαττώματα, την ευτέλεια και τη μικρότητα του εικονιζόμενου - συνήθως ευγενούς - προσώπου". Και έτσι το κύριο ζήτημα "δεν είναι να αποκτήσει η Αθήνα ανθρώπινο πρόσωπο αλλά ανθρώπινο περιεχόμενο. Σήμερα η πόλη της ανεργίας, της υποαπασχόλησης, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων, της εκμετάλλευσης των Ελλήνων και των μεταναστών εργαζομένων, της απαξίωσης του ανθρώπου και της πολιτιστικής πολτοποίησης, δεν μπορεί να έχει ανθρώπινο πρόσωπο, τουλάχιστον για τους πολλούς. Γι' αυτό η Συμπαράταξη προτάσσει στο πρόγραμμά της την αρχή ότι τα μεγάλα προβλήματα της Αθήνας δεν επιδέχονται λύση χωρίς ρήξη με την κυρίαρχη πολιτική".