"Ψίχουλα" θα εισπράξουν και φέτος ως προκαταβολή επιδότησης οι παραγωγοί χυμοποιήσιμων πορτοκαλιών. Ετσι, λόγω του προστίμου συνυπευθυνότητας που επιβάλλει η ΕΕ, η προκαταβολή της επιδότησης για τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια θα είναι μόνο το 48% της συνολικής ενίσχυσης, δηλαδή γύρω στις 17 δραχμές το κιλό για τα πολυετή συμβόλαια, ενώ για τα μονοετή θα είναι γύρω στις 15 δραχμές.
Οι παραγωγοί χυμοποιήσιμων εσπεριδοειδών πληρώνουν ακριβά για άλλη μια χρονιά τον καταστροφικό κανονισμό της ΕΕ και την πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση. Από τη μια χάνουν το μεγαλύτερο μέρος της επιδότησης, εξαιτίας του προστίμου συνυπευθυνότητας (φέτος δηλώθηκε σε επίπεδο ΕΕ παραγωγή 1.964.000 τόνων, ενώ το πλαφόν είναι 1.189.000 τόνοι) και από την άλλη αναγκάζονται να πουλήσουν στις εξευτελιστικές εμπορικές τιμές που επιβάλλουν οι βιομήχανοι - χυμοποιοί, προκείμενου να εισπράξουν την "κουτσουρεμένη" επιδότηση, σε δύο δόσεις. Σχετικά με το τελευταίο, πρέπει να σημειωθεί ότι πολλοί παραγωγοί δεν έχουν εισπράξει ακόμα την εξόφληση της επιδότησης (7,5 δραχμές) για την παραγωγή του 1997.
Επίσης πρέπει να αναφερθεί ότι από την εμπορική περίοδο 1999-2000, αλλάζει ο τρόπος υπολογισμού της επιδότησης, όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρόκειται να"αλλάξουν" τα οξυμένα προβλήματα των παραγωγών. Η Κομισιόν έχει καταθέσει νέα πρόταση, όπου ο υπολογισμός της επιδότησης θα γίνεται με βάση το μέσο όρο της παραγωγής των τριών τελευταίων χρόνων και η εκκαθάριση της επιδότησης θα γίνεται το επόμενο έτος. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι παραγωγοί θα εισπράξουν το 2000 την ίδια μειωμένη επιδότηση που θα εισπράξουν για την τρέχουσα παραγωγή και θα περιμένουν... αν υπάρχουν "ρέστα" το 2001.
Ομως το πρόβλημα αυτό δε λύνεται με "αλχημείες" τέτοιου είδους, αλλά με αύξηση του πενιχρού πλαφόν για τα χυμοποιήσιμα πορτοκάλια, που είναι μόλις 1.189.000 τόνοι. Και η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι το πλαφόν αυτό που έχουν επιβάλει τα επιτελεία των Βρυξελλών, αποδίδει ποσότητες χυμών στις χώρες της ΕΕ γύρω στις 70.000 τόνους (περίπου 17.000 τόνοι είναι για τη χώρα μας) οι οποίες δεν αρκούν να καλύψουν τις ανάγκες που υπάρχουν σε κοινοτικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να γίνονται μεγάλες εισαγωγές από τρίτες χώρες και κυρίως από βιομηχανίες των ΗΠΑ. Ωστόσο, οι επιτελείς των Βρυξελλών παραβλέπουν σκόπιμα το γεγονός αυτό και οδηγούν, με την πολιτική τους, παραγωγούς χυμοποιήσιμων εσπεριδοειδών στην οικονομική καταστροφή και τον αφανισμό.