Με το σχολιασμό των όσων είπε ο πρωθυπουργός περί ασφάλειας που μας παρέχει η ΕΕ και την ευημερία των "μακροοικονομικών μεγεθών" άρχισε την ομιλία της η Αλ. Παπαρήγα.

Αν σκεφθεί κανείς, είπε, με βάση την επικαιρότητα η λέξη ασφάλεια είναι γενική και κρύβει και απειλές. Αν προσπαθήσει κάποιος να αντισταθεί στη σημερινή κατάσταση τότε όχι μόνο δεν είναι ασφαλής αλλά κινδυνεύει κιόλας. Το βλέπουμε στα Ελληνοτουρκικά, το Κυπριακό, τα Βαλκάνια και τους βομβαρδισμούς με ουράνιο στη Γιουγκοσλαβία, το βλέπουμε στο εμπάργκο κατά λαών, και στην καταπάτηση δικαιωμάτων όπως στο λαό της Τουρκίας και τους Κούρδους.

Η Αλ. Παπαρήγα τόνισε ότι η επιφύλαξη των λαών στης Ευρώπης απέναντι στο ευρώ, όπως φαίνεται από τις σχετικές δημοσκοπήσεις, συμπυκνώνει το γενικότερο πρόβλημα που έγκειται στο ότι δεν είναι δυνατόν η ΕΕ να εξασφαλίσει την ειρήνη όταν σε λαούς εκτός της ΕΕ είναι εχθρική. Και φυσικά, πρόσθεσε, δεν μπορούμε να μιλάμε για διεθνές δίκαιο τη στιγμή που νομιμοποιείται ο πόλεμος που συμφέρει τα διεθνή κεφάλαια.

Αναφορικά με αυτά που είπε ο πρωθυπουργός για βελτίωση των "μακροοικονομικών μεγεθών" τόνισε ότι στην περίπτωση ταιριάζει η παροιμία "ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι" αφού στην ουσία λέει στο λαό ότι μετά από 20 ή 30 χρόνια έχεις ελπίδα να δεις κάτι καλύτερο.

Στο σημείο αυτό ανέφερε κάτι που είπε ένα επιστήμονας για τις επιπτώσεις από τις βόμβες με απεμπλουτισμένο ουράνιο το οποίο όμως ταιριάζει και για την ΕΕ: "Σε πέντε χρόνια θα ξέρουμε ακόμα καλύτερα και σε 20 χρόνια θα κλαίμε αλλά θα είναι πλέον αργά".

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ σχολιάζοντας τα όσα είπε ο πρόεδρος της ΝΔ ότι η ΕΕ είναι η καλή και η κυβέρνηση η κακή τόνισε ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση "στραβός είναι ο γιαλός, στραβά βαδίζει και η κυβέρνηση". Δεν κάνει, είπε, ούτε μία παρέκκλιση σε όσα λέει η ΕΕ και θίγουν την Ελλάδα, αφού ακολουθεί πιστά όλες τις οδηγίες.

Οπως δείχνουν όλα τα στοιχεία, τόνισε, η χώρα μας είναι η τελευταία μέσα στην ΕΕ σε μία σειρά τομείς που ξεκινάνε από την ανταγωνιστικότητα και φτάνουν στους μισθούς και τις κοινωνικές παροχές. Μπορεί η χώρα μας να ανέβει ένα σκαλοπάτι, είπε, αλλά και αυτό δε σημαίνει τίποτα, αφού και η Ιρλανδία που υποτίθεται μας πέρασε σε κάποιους δείκτες ήδη έχει υποχωρήσει. Ετσι είναι τα πράγματα μέσα στο σύστημα, ανεβαίνουν και πέφτουν κατά κύματα.

Ολες οι σχετικές εκτιμήσεις της ΕΕ, συνέχισε, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η φτώχεια δε θα εκλείψει αλλά δε μας εξηγούν, γιατί συνυπάρχει η ανάπτυξη του ΑΕΠ και η φτώχεια. Διότι η αύξηση του ΑΕΠ προϋποθέτει ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων. Δείχνει ότι προηγήθηκαν σκληρά μέτρα λιτότητας και εκμετάλλευσης κάτι που λένε και οι ίδιοι οι εργοδότες που ζητούν ακόμα χειρότερα μέτρα. Αποτέλεσμα και τα κέρδη ψηλά και οι εργαζόμενοι στα όρια της φτώχειας και έτσι γίνεται συζήτηση για ένα "δημόσιο σύστημα ασφάλειας", που θα καλύπτει ανάγκες του 19ου αιώνα και αυτό για τα πιο εξασθενημένα στρώματα.

Τι κέρδισαν οι εργαζόμενοι από την αύξηση του ΑΕΠ, είπε η Αλ. Παπαρήγα τη στιγμή που μεγαλώνει το ποσοστό αυτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας;

Αυτοί που κέρδισαν ήταν οι βιομήχανοι και το κεφάλαιο, αφού το 1999 οι τράπεζες και οι χρηματιστηριακές εταιρίες είχαν κέρδη δύο τρισ. δρχ ενώ περίπου εφτά τρισ. "τράβηξαν" από το χρηματιστήριο.

Με την αύξηση του ΑΕΠ, συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ δεν αναπτύχθηκαν οι τομείς εκείνοι που είναι αναγκαίοι στη χώρα αλλά όσοι αποτελούν απαραίτητη υποδομή για τα συμφέροντα των καπιταλιστών όπως είναι οι τηλεπικοινωνίες και οι μεταφορές. Στο σημείο αυτό ανέφερε το παράδειγμα της Καλιφόρνια των ΗΠΑ όπου η ιδιωτικές επιχειρήσεις παροχής ηλεκτρικού ρεύματος χρεοκόπησαν, αφήνοντας στο σκοτάδι τους κατοίκους της περιοχής.

Οι ελληνικές εξαγωγέ,ς σύμφωνα με στοιχεία της ίδιας της Ε.Ε. μειώνονται συνεχώς, είπε η Αλ. Παπαρήγα και την ίδια στιγμή η χώρα μας γίνεται έρμαιο της κάθε κρίσης όπως πρόσφατα με το πετρέλαιο με αποτέλεσμα να πολλαπλασιάζονται οι αρνητικές συνέπειες και την κρίση να την πληρώνει ο λαός. Ενδεικτικό δε της κρίσης που υπάρχει στην Ε.Ε., είπε, είναι ότι τα ακραία φαινόμενα φτώχειας μαζικοποιούνται και αφορούν πλέον και τις ηγετικές χώρες της Ε.Ε.

Στη Σύνοδο της Νίκαιας, τόνισε, αποδείχτηκε ότι η Ε.Ε. δεν είναι συμμαχία εταίρων που νοιάζεται ο ένας για τον άλλο αλλά είναι συνεταιρισμός όπου οι κυρίαρχοι αποφασίζουν και ο ένας θέλει να βγάλει το μάτι του άλλου. Στη Νίκαια και άλλαξαν οι ψήφοι σε βάρος των μικρών και επεκτάθηκε η κατάργηση του "Βέτο" που είναι η μόνη δυνατότητα ενός μικρού κράτους να κάνει κάτι μέσα σε μία "λυκοσυμμαχία".

Αυτό που χρειάζεται σήμερα, κατέληξε η Αλ. Παπαρήγα, είναι άλλες μορφές και άλλου περιεχομένου συμμαχίες. Απαιτείται, υπογράμμισε, ρήξη με αυτήν την ένωση της Ε.Ε. και τουλάχιστον στις αποφάσεις που δε μας συμφέρουν να επιβάλλουμε την απειθαρχία και τη μη συμμόρφωση.