Τα κείμενα φέρουν την υπογραφή πολύ γνωστών ονομάτων, που σήμερα κυβερνούν, πια, τις ΗΠΑ: Τσέινι (αντιπρόεδρος), Ράμσφελντ (υπουργός Αμυνας), Γούλφοβιτς (υφυπουργός), Αμπραμς (σύμβουλος του Λευκού Οίκου για θέματα Μέσης Ανατολής), Περλ (σύμβουλος υπουργού Αμυνας).
***
Ο ΟΗΕ - στο πλαίσιο των δυο μανιφέστων - παρουσιάζεται σαν ένα «φόρουμ για αριστερίζοντες, αντισιωνιστές και αντιιμπεριαλιστές» («Μοντ Ντιπλοματίκ», Φλεβάρης 2003), στον οποίο οι ΗΠΑ θα πρέπει να προστρέχουν μόνο αν στηρίζει την πολιτική της Ουάσιγκτον.
Κάτι ακόμα: Στο «σχέδιο για ένα αμερικανικό αιώνα», το θέμα «Ιράκ» εξετάζεται αποκλειστικά υπό το πρίσμα των στρατηγικών συμφερόντων των ΗΠΑ. Δεν τίθεται θέμα ούτε της δικτατορίας του Σαντάμ, ούτε της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ούτε της κατοχής όπλων μαζικής καταστροφής, ούτε τρομοκρατίας. Το μόνο που αναφέρεται είναι η ανάγκη να διατηρηθούν οι αμερικανικές βάσεις στον Κόλπο. Επ' αόριστον...
***
Οπως αποδεικνύεται, μια τέτοια «ευκαιρία» (σ.σ.: παραμένει ερώτημα αν απλώς προέκυψε ή αν ...κατασκευάστηκε) δεν ήταν άλλη από την 11η Σεπτέμβρη...