Χτες, στο κέντρο της Αθήνας, η εργατική τάξη, με τη φαντασία της, το πείσμα της και την ευρηματικότητά της, έβαλε τη σφραγίδα της. Από την ξαφνική κατάληψη του υπουργείου Εργασίας, τη συγκέντρωση στην πλατεία Κάνιγγος, τη συμβολική «κηδεία» που στήθηκε στην κυβερνητική πολιτική και στον «τρομονόμο», τη μαχητική πορεία χιλιάδων οικοδόμων και εργαζομένων προς το υπουργείο Εργασίας, όπου έκαψαν τα «φέρετρα», όλα έφερναν μια νέα εργατική πνοή, όλα θύμιζαν -όπως σημείωσε και ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Α. Ζαζόπουλος - «τις μεγάλες και ηρωικές παραδόσεις του κλάδου. Τότε, που οι εργαζόμενοι κέρδιζαν μάχες, ξήλωναν πεζοδρόμια, κατακτούσαν νέα δικαιώματα».

Το ξημέρωμα της 5ης Απρίλη δε βρήκε τους οικοδόμους στα γιαπιά και στις κατασκευές. Η ημέρα της 24ωρης πανελλαδικής τους απεργίας, τους βρήκε να προετοιμάζονται για τις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια. Στην Αθήνα, λίγο πριν τις 6, πάνω που είχε ήδη χαράξει, ομάδες οικοδόμων, με επικεφαλής τα στελέχη της Ομοσπονδίας και του Συνδικάτου Αθήνας, κατευθύνονται προς την Πειραιώς και το υπουργείο Εργασίας. Λίγα λεπτά αργότερα, μπαίνουν μέσα και, αφού ασφαλίζουν τις εισόδους, μια ομάδα κατευθύνεται προς την ταράτσα, από όπου κρεμάνε και το τεράστιο πανό που σκεπάζει σχεδόν το μισό κτίριο και γράφει: Παλλαϊκός αγώνας τώρα. Κλείνουμε το δρόμο στην κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Τα αντιλαϊκά μέτρα κυβέρνησης - πλουτοκρατίας δε θα περάσουν. Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας.

Το υπουργείο τελεί, ήδη, υπό κατάληψη. Αμέσως από την ντουντούκα ψηλά από την ταράτσα ακούγεται και η πρώτη ανακοίνωση, που αιφνιδιάζει τους πρωινούς περαστικούς που κατευθύνονται στις δουλιές τους. Με φωνή λιτή, καθαρή και σίγουρη, ο οικοδόμος αναγγέλλει: «Λαέ της Αθήνας με την κατάληψη του υπουργείου στέλνουμε μήνυμα αντίστασης και αγώνα. Η σημερινή απεργία είναι αφετηρία νέων μαζικών αγώνων. Τα αντιλαϊκά μέτρα δε θα περάσουν. Η κυβέρνηση θα μας βρίσκει συνεχώς μπροστά της. Ολοι εδώ, όλοι στον αγώνα».

Στις 6.30 κάνει την εμφάνισή της η πρώτη κλούβα της αστυνομίας. Τα συνθήματα μαζί με τις προκηρύξεις πέφτουν βροχή. «Με αγώνες κατακτάμε τα δικαιώματά μας, κάτω τα χέρια από τ' ασφαλιστικά μας».

«Αυτή είναι μόνο η αρχή». Είναι τα πρώτα λόγια, προς τους δημοσιογράφους, του Γ. Πάσουλα, γγ της Ομοσπονδίας, εξηγώντας τους λόγους της κατάληψης. «Το συνδικαλιστικό κίνημα θα παλέψει. Τα μέτρα της κυβέρνησης δε θα περάσουν. Προειδοποιεί τις ηγεσίες σε ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ να μην πάνε στο διάλογο απάτη» και ο συνδικαλιστής καλεί τους εργαζόμενους να έρθουν στο υπουργείο.

Οσο κυλάει ο χρόνος και άλλοι εργαζόμενοι καταφθάνουν έξω από το υπουργείο, σμίγουν με τους συγκεντρωμένους, η οργή φουντώνει, τα συνθήματα θεριεύουν. «Για τα ελλείμματα δε φταίνε οι εργάτες. Το ΙΚΑ χαντακώνουν οι κεφαλαιοκράτες».

Στα μεγάφωνα τα τραγούδια εναλλάσσονται με τα συνθήματα. «Πότε θα κάνει ξαστεριά» και ακόμα: «Για ένα κομμάτι ψωμί δε φτάνει μόνο δουλιά..!».

Στις 8.30 φτάνουν τα πρώτα μηνύματα συμπαράστασης και αλληλεγγύης από σωματεία. Τα Εργατικά Κέντρα Αγρινίου, Λάρισας, Φωκίδας, οι Ομοσπονδίες Φαρμάκου, Κλωστοϋφαντουργών - Δέρματος, τα Συνδικάτα Μετάλλου, Οδοντοτεχνιτών, Εργαζομένων Ογκολογικού Αγ. Αναργύρων, «Αντέλκο»... Αριθμός ουκ έστι. Στο χώρο συνεχίζουν να έρχονται εργαζόμενοι και συνδικαλιστές, στους περαστικούς που επιδοκιμάζουν μοιράζονται προκηρύξεις. Ο οδηγός του λεωφορείου της ΕΘΕΛ χτυπάει την κόρνα, σηκώνει τη γροθιά του, επιβάτες σηκώνουν το βλέμμα στο πανό και χειροκροτούν τους συγκεντρωμένους. Στον απέναντι τοίχο, μια ομάδα νέων οικοδόμων γράφει συνθήματα. Το πλήθος μεγαλώνει. Η κατάληψη μετατρέπεται σε μια μεγάλη και διαρκή συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά της κυβερνητικής πολιτικής.

Δέκα λεπτά πριν τις 11, η κυβέρνηση, για να τρομοκρατήσει τους συγκεντρωμένους, στέλνει τον εισαγγελέα της. Ο εισαγγελέας ζητάει ν' ανοίξει η πόρτα του υπουργείου για να λάβει την απάντηση: «Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη». Στη συνέχεια αποχωρεί, ενώ ο πρώτος ομιλητής, ο Δ. Μαυροδόγλου, ανεβαίνει στην καρότσα ενός φορτηγού που μετατρέπεται σε «βήμα» και απευθύνεται στους συγκεντρωμένους. Μιλάει εκ μέρους «των απομάχων της δουλιάς και όχι του αγώνα». Καταγγέλλει τις κυβερνήσεις που καταλήστεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία, αφαιρώντας πάνω από 25 τρισ. δραχμές. Είναι οι ίδιοι που κρατούν 700.000 εργαζόμενους ανασφάλιστους και άλλους 600.000 στην ανεργία. Σήμερα βάλλονται, όχι μόνο οι συντάξεις, αλλά και η υγεία και η περίθαλψη, που σαρώνονται με τη διάλυση του ΕΣΥ. Την ίδια ώρα σπρώχνουν τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές ασφαλίσεις για να κάνουν χρυσές δουλιές η «Ιντεραμέρικαν» και οι διάφοροι Κοντομηνάδες...

Στο βήμα τον διαδέχεται ο Α. Ζαζόπουλος, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, που προειδοποίησε: «Σημασία δεν έχει αν μεμιάς ή τμηματικά η κυβέρνηση και το κεφάλαιο πνίξουν την Κοινωνική Ασφάλιση. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι δυσβάστακτο και το ίδιο οδυνηρό για τα παιδιά μας. Αν δεν τους σταματήσουμε, αν δεν ξεμαδερώσουμε αυτούς και τις πολιτικές που εφαρμόζουν. Και μπορούμε να τους σταματήσουμε».

Σε μια ομιλία που διακοπτόταν από συνθήματα ο συνδικαλιστής θα τελειώσει, απευθύνοντας προσκλητήριο: «Σήμερα, νεκροί και ζώντες των αγώνων της τάξης μας, μας καλούν σε ξεσηκωμό. Σήμερα, μας καλούν να μην παραδώσουμε αυτά που με θυσίες και αίμα κατακτήθηκαν. Σήμερα, τα παιδιά μας μας καλούν να παλέψουμε για το ξημέρωμα ενός καλύτερου αύριο. Να μην τα αφήσουμε να τα συνθλίψει η πύρινη τανάλια των ισχυρών. Σήμερα, οι εμπνευστές του τρομονόμου, όλοι όσοι σχεδιάζουν να μας βάλουν αλυσίδες και φίμωτρα, παίρνουν την απάντησή τους».

Στη συνέχεια, ακολουθεί το συμβολικό κάψιμο των φερέτρων. Ο Α. Ζαζόπουλος, απευθυνόμενος στους διαδηλωτές, λέει «αυτά που σήμερα καίμε συμβολικά, αύριο με τους αγώνες μας να τα κάψουμε πραγματικά».