Δεν είναι ούτε μια ούτε δυο φορές που η κυβέρνηση του «εκσυγχρονισμού» κατέφυγε στα πιο αντιδραστικά νομοθετικά κατασκευάσματα για να αντιτάξει την ισχύ του σιδερόφραχτου αστικού κράτους απέναντι στο δίκιο των λαϊκών στρωμάτων.

Τα έργα και οι ημέρες τους μιλούν από μόνα τους:

1ον: «Η χρήσις των όπλων άρχεται δι' εκφοβιστικής εις τον αέραν βολής, εάν δε και μετά τούτο δεν ήθελον αποσυρθή οι μετέχοντες της συναθροίσεως, συγχωρείται η οιαδήποτε χρήσις των όπλων» (!).

Πρόκειται για το χουντικό διάταγμα 269 του 1972, περί απαγόρευσης των λαϊκών συναθροίσεων, που ανέσυρε από το συρτάρι της αυθαιρεσίας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να εμποδίσει τις αγροτικές κινητοποιήσεις, το Φλεβάρη του 1997. Ηταν τότε, στις 7-2-97, που οι αστυνομικοί διευθυντές της χώρας, με το παραπάνω χαρτί στο χέρι, εμφανίζονταν μετά από εντολή της κυβέρνησης ενώπιον των ξωμάχων, απειλώντας ακόμα και με «χρήση των όπλων» αν δε σταματούσαν να αγωνίζονται για το δίκιο τους!

2ον.«Κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, δύνανται διά αποφάσεων του πρωθυπουργού να εξουσιοδοτούνται οι υπουργοί και οι νομάρχαι, όπως ενεργούν πολιτικήν επιστράτευσιν προσωπικού... Κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, τιμωρείται διά της ποινής της προσκαίρου καθείρξεως: α) πας όστις καλούμενος υπό των πολιτικών ή στρατιωτικών αρχών νομίμως, κατά τας διατάξεις του άρθρου 20 παρ. 2 του παρόντος (σ.σ.: το οποίο προβλέπει ότι "κηρυχθείσης της πολιτικής κινητοποιήσεως, άπαντες οι Ελληνες πολίται, αμφοτέρων των φύλων, ασχέτου ηλικίας, υποχρεούνται να συμβάλουν εις την ικανοποίησιν των αναγκών της εθνικής αμύνης"), ή να προσφέρει τας υπηρεσίας του διά την πολιτική σχεδίασιν εκτάκτου ανάγκης ή αρνείται ή παραλείπει να εκτελέσει τας εν αυτή και τας κατά την παράγραφον 3 του αυτού άρθρου καθορισθείσας εργασίας και λοιπάς υποχρεώσεις του».

Πρόκειται για το νομοθετικό διάταγμα 17 του 1974. Είναι το πρώτο διάταγμα που εξέδωσε η κυβέρνηση Καραμανλή. Σ' αυτό το διάταγμα στηρίχτηκε η απόφαση της πολιτικής επιστράτευσης των τελωνειακών, που έλαβε η κυβέρνηση το Δεκέμβρη του '98.

Η απόφαση φέρει την υπογραφή του πρωθυπουργού. Λήφθηκε διότι, όποιος δεν υποτάσσεται στην κυβέρνηση του «εκσυγχρονισμού», τιμωρείται με «κάθειρξη»!

3ον:«Για λόγους δημόσιας ασφάλειας, κατά το χρονικό διάστημα από 15ης ώρας της 19/11/99 μέχρι και την 17η ώρα της 20/11/99... η πραγματοποίηση ή απόπειρα πραγματοποίησης συγκέντρωσης ή πορείας στον ανωτέρω τόπο (σ.σ.: προσδιορίζεται ανωτέρω) και χρόνο, θα αντιμετωπίζεται με κάθε νόμιμο μέσο, οι δε συμμετέχοντες σε τέτοια εκδήλωση θα διώκονται για παράβαση των διατάξεων του άρθρου 171 του ΠΚ ή και άλλων συναφών διατάξεων»!

Σωστά. Πρόκειται για την αστυνομική εγκύκλιο με την οποία μπήκε στο «γύψο» - για τρεις μέρες - ολόκληρη η Αθήνα, επειδή κατέφτανε στην Ελλάδα η Αυτού Εξοχότητα, ο εγκληματίας Κλίντον... Αξίζει να αναφέρουμε δυο στοιχεία:

Πρώτον, η απόφαση εκείνη περί απαγόρευσης των διαδηλώσεων κατά του Κλίντον και της πορείας στην αμερικανική πρεσβεία στηριζόταν σε μια ακόμα «νεκρανάσταση» της χούντας και συγκεκριμένα στο χουντικό νομοθετικό διάταγμα 794.

Δεύτερον, στην εγκύκλιο επισείονται για τους παραβάτες ποινές όπως προβλέπονται από το άρθρο 171 του ΠΚ, που αναφέρεται στη «θρασύτητα κατά της αρχής»! Πάλι καλά δηλαδή που ο «εκσυγχρονιστής» κ. Σημίτης δε σκέφτηκε να πάει ακόμα πιο πίσω και να καταφύγει ακόμα και στο νόμο περί... «τεντιμποϊσμού», για να ικανοποιήσει τον δολοφόνο επισκέπτη του...