Σε ρόλο συμβολής στη συναίνεση | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΔΗΚΚΙ

Σε ρόλο συμβολής στη συναίνεση

Την υπόθεση των μετεκλογικών συνεργασιών με τ' άλλα «προοδευτικά κόμματα και το ΠΑΣΟΚ», για τη συγκρότηση «προοδευτικής» κυβέρνησης, επιδιώκει ως πολιτική διέξοδο η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ. Σε συνέντευξη του Δ. Τσοβόλα στο «Σούπερ Σπορτ», διατυπώνει την πολιτική του πρόταση, λέγοντας ότι «αν ο λαός δεν ψηφίσει και δεν πρέπει να ψηφίσει, για να βγάλουν αυτοδυναμία τα δυο μεγάλα κόμματα(...) μπορούμε, αφού φύγει η αλαζονεία της αυτοδυναμίας από τη μέση, να κάνουμε μια κυβέρνηση συνεργασίας και με τα άλλα προοδευτικά κόμματα, αλλά και με το ΠΑΣΟΚ, που όμως θα αλλάξει τελείως την πολιτική του, ώστε να προωθηθεί αυτού του είδους, που ανέφερα προηγουμένως, η άλλη κυβερνητική πρόταση, που να εξυπηρετεί τα λαϊκά στρώματα...».

Δεν είναι καινούριο ζήτημα, αφού ο Δ. Τσοβόλας είχε δώσει το μήνυμά του προς πάσα κατεύθυνση ως προς την αξιοποίηση της όποιας δύναμης, μέσω της ψήφου, του δώσει ο λαός. Δεν πρόκειται να δημιουργήσει μετεκλογικά πολιτική κρίση είχε πει, αν δεν υπάρξει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Που σημαίνει ότι ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της σημερινής κοινωνικοπολιτικής πραγματικότητας και το προσδιόρισε, βεβαίως, λέγοντας ότι θα συμβάλει σε κυβέρνηση συνεργασίας το ΠΑΣΟΚ.

Βεβαίως, καθένας θα μπορούσε να αναρωτηθεί πώς γίνεται από τη μια να κάνει οξεία κριτική στο νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ και από την άλλη να δίνει διέξοδο μέσω συνεργασίας του με το ΠΑΣΟΚ; Δεν υπάρχει αντίφαση; Μήπως το ΠΑΣΟΚ, χάνοντας την αυτοδυναμία θα αλλάξει πολιτική και από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των επιχειρηματιών θα εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα; ΄Η μήπως η συμμετοχή του ΔΗΚΚΙ μπορεί να το εξασφαλίσει; Η αντίφαση είναι πλασματική. Γιατί κανείς αφελής δεν μπορεί να πιστέψει ότι, αν χάσει το ΠΑΣΟΚ την αυτοδυναμία θα αλλάξει πρόγραμμα και μάλιστα ριζικά, ώστε να εφαρμόσει φιλολαϊκή πολιτική.

Βεβαίως, ο Δ. Τσοβόλας φρόντισε να ανοίξει τη χαραμάδα, που μπορεί να φωτίσει την υπόθεση των μετεκλογικών συνεργασιών του. Οταν εντοπίζει την αιτία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ στην «αλαζονεία της αυτοδυναμίας» τότε βεβαίως σπέρνει αυταπάτες, ως προς το ότι η πολιτική διέξοδος κυβερνήσεων συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ δε θα 'ναι φιλολαϊκή. Μόνο που αυτό και μόνο αρκεί, για να κατανοήσει ο λαός ότι η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ δεν είναι διατεθειμένη να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα, προκειμένου να συμβάλει στην προοπτική της λαϊκής παρέμβασης και δράσης, με κατεύθυνση την εναντίωση στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, την πολιτική τους και την εξουσία που την ασκεί.

ΟΔ. Τσοβόλας φρόντισε επίσης να κάνει φανερό ότι τον απασχολεί η διατήρηση της σημερινής τάξης πραγμάτων στην Ελλάδα ολίγον βελτιωμένη με την εφαρμογή της πολιτικής της σοσιαλδημοκρατίας στις προηγούμενες του '90 δεκαετίες, με το περίφημο κράτος πρόνοιας, δηλαδή μια παλιά συνταγή ενσωμάτωσης και υποταγής των λαϊκών στρωμάτων στο σύστημα.

«... Η δημοκρατία έχει οικονομικό κόστος, που μεταφράζεται μέσα από την κοινωνική πολιτική και τον κοινωνικό ρόλο που πρέπει να παίξει το κράτος, (είπε στην ομιλία του σε μέλη και στελέχη του ΔΗΚΚΙ στις 13/2/2000). Γιατί αν δεν παίξει αυτό το ρόλο, τότε οι λαοί αφού μπαίνουν στο περιθώριο μεγάλα τμήματά τους, θα ξεσηκωθούν και δικαιολογημένα θα οδηγηθούν σε ανεξέλεγκτες μορφές πάλης. Οπότε, τίθεται σε κίνδυνο η ίδια η δημοκρατία και οι δημοκρατικοί θεσμοί, αν δεν είσαι διατεθειμένος να δώσεις τα χρήματα που είναι απαραίτητα για να πετύχεις αυτή την κοινωνική συναίνεση και την κοινωνική συνοχή».

Να, λοιπόν, ποιος είναι ο απώτερος στόχος της ηγεσίας του ΔΗΚΚΙ. Να δοθούν μερικά ψίχουλα στο λαό, προκειμένου να σταματήσει τους αγώνες για το δίκιο του, να υποταχτεί στα συμφέροντα των επιχειρηματιών και να σωθεί αυτή η καπιταλιστική κοινωνία. Βεβαίως, έχουν περάσει οι καιροί που υπήρχαν τέτοιες δυνατότητες και λόγω αλλαγής συσχετισμού των δυνάμεων σε διεθνές επίπεδο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, αλλά και λόγω της μακροχρόνιας κρίσης του συστήματος, που οδηγεί στην αυξανόμενη ένταση της εκμετάλλευσης.

Αντικειμενικά, λοιπόν, η ηγεσία του ΔΗΚΚΙ σπέρνει αυταπάτες ότι αρκεί η συμμετοχή της σε μια κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, για να υπάρξει φιλολαϊκή διέξοδος, συμβάλλοντας έτσι στην παρεμπόδιση της λαϊκής δράσης ενάντια στην πολιτική της πλουτοκρατίας. Ζητά την ψήφο του ελληνικού λαού για να χρησιμοποιήσει αυτή τη δύναμη, προκειμένου να υπάρξει κοινωνική συναίνεση και όχι πορεία ρήξης με τη σημερινή πολιτικοκοινωνική πραγματικότητα προς όφελος του λαού.

Σ.