Στις 19 του Νοέμβρη ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, πατάει το πόδι του στη χώρα μας. Η Αθήνα είναι στρατοκρατούμενη περιοχή. Αποκλείονται στενά, δρόμοι, ολόκληρες περιοχές. Πράκτορες και ελληνικές δυνάμεις καταστολής αναλαμβάνουν έργο. Η πορεία προς την αμερικάνικη πρεσβεία που έχει εξαγγέλλει η ΕΕΔΥΕ, έχει ήδη κηρυχτεί παράνομη...

Την ίδια μέρα, στις 5.00 το απόγευμα, χιλιάδες λαού έχουν συγκεντρωθεί στην πλατεία Συντάγματος. Οι διμοιρίες των ΜΑΤ έχουν αποκλείσει από νωρίς τη Λεωφόρο Αμαλίας και τη Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας. Ασφαλίτες έχουν πιάσει επίκαιρα πόστα στους γύρω δρόμους. Ομάδα προβοκατόρων με σαφείς εντολές κάνουν την εμφάνισή τους από πολύ νωρίς, στη συμβολή των οδών Αμερικής και Σταδίου. Λίγο πριν τις 6 οι «γνωστοί - άγνωστοι» κατεβάζουν τις κουκούλες, φοράνε κράνη και αρχίζουν να καίνε και να σπάνε... Οι αστυνομικές δυνάμεις παίρνουν το μήνυμα και μόλις οι πρώτοι διαδηλωτές φτάνουν μπροστά τους, αρχίζουν τη ρίψη χημικών... Με ειδικές «φυσούνες», οι άνδρες των ΜΑΤ, ρίχνουν τεράστιες ποσότητες χημικών πάνω στου διαδηλωτές. Στοχεύουν ακόμα και στα πρόσωπα του κόσμου και δημιουργούν μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Η δράση τους όμως δε σταματά εκεί. Εχουν ρητές εντολές. Η συγκέντρωση πρέπει να διαλυθεί. Χτυπούν τους διαδηλωτές καθώς οι τελευταίοι αποχωρούν από την πλατεία Συντάγματος, την ίδια ώρα που οι προβοκάτορες καίνε το κέντρο της Αθήνας. Τα νοσοκομεία της πρωτεύουσας γεμίζουν με τραυματίες και ανθρώπους που αντιμετωπίζουν αναπνευστικά προβλήματα. Οι δυνάμεις καταστολής προχωρούν σε συλλήψεις διαδηλωτών, τους οποίους κυνηγούν μέχρι και την Ιερά Οδό. Την επομένη, σαν έτοιμοι από καιρό, διάφοροι ομοτράπεζοι του Μπερνς αναφέρονται στο ΚΚΕ με την υπόδειξη πως πρέπει να παρθούν μέτρα γιατί «κινείται εκτός ορίων νομιμότητας»...