Οι άρρηκτοι δεσμοί της διανόησης με το λαϊκό κίνημα και την πρωτοπορία του, τους κομμουνιστές, επιβεβαιώθηκαν στην προχτεσινή συνάντηση διακεκριμένων εκπροσώπων της τέχνης και της επιστήμης με το ΚΚΕ, στο κέντρο «Σφεντόνα».

Με φόντο τη μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και του Βασίλη Παπακωνσταντίνου - δύο εκ των γνωστών ομότεχνών τους, που διακήρυξαν ανοιχτά και με σαφήνεια τη συμπαράταξή τους με το ΚΚΕ - έγιναν πιο συγκεκριμένοι αυτοί οι δεσμοί και τέθηκαν τα νέα ζητήματα προς επεξεργασία - έστω και αν αυτό δεν έγινε με κάποιο «επίσημο» τρόπο - των υγειών ζυμώσεων, στα πλαίσια της προοδευτικής διανόησης, στην προοπτική συγκρότησης ενός ακόμη πλατύτερου λαϊκού μετώπου αντεπίθεσης ενάντια στον καπιταλισμό.

Αλλωστε, αυτοί οι δεσμοί με το λαϊκό κίνημα είναι και το κριτήριο για το επίθετο «προοδευτικός». Οχι επειδή το λέει το ΚΚΕ. Αλλά επειδή το «λέει» η παγκόσμια ιστορία. Από τον Μποντλέρ και τον Ρεμπό, που με το όπλο στον ώμο περιφρουρούσαν τα οδοφράγματα της Παρισινής Κομμούνας. Από τον Μαγιακόφσκι, τον τραγουδιστή της επανάστασης του Οχτώβρη. Από τους Γερμανούς ντανταϊστές, που πάλεψαν δίπλα στην Λούξεμπουργκ και τον Λίμπνεχτ, μέχρι τον Κοτζιούλα και τους άλλους καλλιτέχνες και διανοούμενος στα βουνά της Ελεύθερης Ελλάδας, μέχρι τον Βεάκη που - όπως υπενθύμισε η Αλέκα Παπαρήγα - ήταν στα οδοφράγματα των Δεκεμβριανών ενάντια στους Αγγλους κατακτητές, ο δρόμος, αυτή η αόρατη «κόκκινη» κλωστή του αίματος και της ελπίδας είναι τα ίδια. Γι' αυτό, όποιος έσπευσε να «εξηγήσει» αυτή τη συνάντηση με όρους προεκλογικού αγώνα ...απλά δεν πήρε χαμπάρι τίποτα.

Παραθέτουμε σήμερα την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα και σύντομα αποσπάσματα από τις άλλες παρεμβάσεις, που έγιναν, έχοντας δεδομένο αυτό που, επίσης, υπογραμμίστηκε: Οτι η συζήτηση θα συνεχιστεί «εν δράσει».