Οσοι με εκείνες τις 292 βουλευτικές ψήφους έβαλαν σε βαριά δεσμά την εργατική τάξη της χώρας μαζί και τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, έχουν κάθε λόγο να ξεχνούν κάποιες «λεπτομέρειες» απ' αυτά που υπέγραψαν τότε.

***

Τότε οι άνεργοι στην ΕΕ ήταν 12 εκατομμύρια. Το Λευκό Βιβλίο για την Ανάπτυξη, την Ανταγωνιστικότητα και την Απασχόληση επέβαλε μια σειρά μέτρα με τη δέσμευση του Συμβουλίου της Ευρώπης πως έτσι θα δημιουργηθούν 15 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης μέχρι το 2000.

Δε μιλούσαν καν για νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης ανά εργάτη, και όλα τα μέτρα αφορούσαν το πώς θα μοιραστούν οι υπάρχουσες θέσεις εργασίας ανάμεσα σε εργαζόμενους και άνεργους.

***

Για να επιβεβαιωθεί για μια ακόμα φορά όχι μόνο η κριτική που ασκούσε από τότε το ΚΚΕ, αλλά και η ανάγκη που πρόβαλλε: Την κατά μέτωπο σύγκρουση του εργατικού κινήματος με αυτές τις επιλογές.

Εχουν κάποια αξία να τα θυμούμαστε αυτά σήμερα; Τεράστια! Αρκεί να ακούσουμε τι τάζουν πάλι για την αντιμετώπιση της ανεργίας, όχι μόνο ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά και οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ και του ΔΗΚΚΙ, που επιμένουν πως μέσα στην ΟΝΕ μπορούν να εφαρμοστούν πολιτικές αντιμετώπισης της ανεργίας.