Σα να 'νιωθε άβολα που αυτός ένας στρατηγός εν αποστρατεία χρεώθηκε από την επιτροπή στήριξης του ψηφοδελτίου του ΚΚΕ να μιλήσει στη συγκέντρωση διανοουμένων και ανθρώπων του πολιτισμού, ο Μιχάλης Βαρδάνης εξήγησε το γιατί: «Γυρεύω εδώ και βρίσκω την αγωνιστική καθαρότητα των χιλιάδων αγωνιστών, που δίνει δικαίωμα στην ελπίδα ενός καλύτερου αύριο για την πατρίδα μας, το λαό μας, για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής. Γυρεύω εδώ και βρίσκω την αισθητική του αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του αντιδικτατορικού αγώνα που καθημερινά την προσβάλλουν βάναυσα οι έπαρχοι της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του ΝΑΤΟ. Γυρεύω εδώ και βρίσκω ασφαλή χώρο για να διαφυλάξω την ταυτότητά μου από τη λαίλαπα της νέας τάξης πραγμάτων».

Κι αφού έκανε στη συνέχεια μια εμπεριστατωμένη ανάλυση της πραγματικότητας που συνιστά η νέα τάξη, συμπλήρωσε: «Βιώνουμε τη βαρβαρότητα της νέας τάξης. Ο πολιτισμός σε έκπτωση. Η πείνα μαστίζει και η ανεργία ολοένα και μεγεθύνεται. Νέες ορολογίες εφευρίσκονται και δηλώνονται μαγικές. Ο όρος παγκοσμιοποίηση ηχεί καθημερινά από τα ΜΜΕ και τους λογής λογής "γιάπης" της πολιτικής. Και τι άλλο να εννοούν άραγε από τη συντόμευση της παγίωσης της κοινωνίας των 2/3;».

Με ένα καυστικό λόγο αναφέρθηκε στη στάση της κυβέρνησης για να υπενθυμίσει αμέσως μετά: «Σε αυτή την πραγματικότητα και με την απειλή νέου πολέμου στα Βαλκάνια, μια οργανωμένη πολιτική δύναμη αντιδρά και αντεπιτίθεται με περίσσιο πατριωτισμό και διεθνισμό: το τιμημένο ΚΚΕ».

«Ανταμώσαμε, κατέληξε, με τους νεολαίους του και τους βετεράνους του των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων του λαού μας, στις λαοθάλασσες διαδηλώσεις για τον Οτσαλάν και τον βρώμικο πόλεμο ενάντια στους λαούς της Γιουγκοσλαβίας. Τους ανταμώνουμε καθημερινά στους αγώνες τους να μην περάσουν οι αντιλαϊκές ντιρεκτίβες της ΕΕ.

Χρέος να συστρατευθούμε και να συστοιχηθούμε μαζί τους για να δημιουργήσουμε το μεγάλο λαϊκό, δημοκρατικό, αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο, μόνη ελπίδα μιας άλλης πορείας, που τα όνειρα δε θα γυρεύουν να πάρουν εκδίκηση, αλλά θα πραγματοποιηθούν».