Φτωχότερη, κατά 752,9 δισεκατομμύρια δραχμές, οδηγείται η Τοπική Αυτοδιοίκηση, σ' αυτές τις εκλογές. Το ποσό αυτό, που ανήκει στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), και αυθαίρετα παρακρατά και η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αντιστοιχεί στους θεσμοθετημένους πόρους υπέρ της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, για το διάστημα 1994 - 1998. Φτωχότεροι, βέβαια, οδηγούνται στην κάλπη και οι δημότες, αφού την παρανομία της κυβέρνησης, που δεν αποδίδει στους δήμους αυτά που οφείλει, την "πληρώνουν" οι ίδιοι και πολλές φορές με διπλή ή και τριπλή φορολόγηση για τις ίδιες υπηρεσίες. Από το 1990 μέχρι σήμερα, όλες οι κυβερνήσεις έχουν παρακρατήσει, συνολικά, το ποσό του 1,05 τρισ. δρχ..Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο στην περίοδο 1990 - 1993 (που την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας είχε η ΝΔ), το "φέσι" που έβαλε το κράτος στους ΟΤΑ, αυξήθηκε κατά 298,1 δισ. δραχμές. Αν, μάλιστα, συνυπολογιστούν και οι απώλειες από τη μη καταβολή στους ΟΤΑ του 50% των τελών κυκλοφορίας, τότε το συνολικό χρέος του κράτους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση ανεβαίνει στα 1,5 τρισ. δραχμές!Η μεγάλη αυτή ληστεία σε βάρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης - που ξεκίνησε το 1990 με κυβέρνηση της ΝΔ και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από τις κυβερνήσεις του "παλιού" και "νέου" ΠΑΣΟΚ - γίνεται με πρόσχημα την εκπλήρωση του στόχου της "σύγκλισης" και της ένταξης της χώρας στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση, την περιβόητη ΟΝΕ.

Οι θεσμοθετημένοι πόροι της Αυτοδιοίκησης, οι λεγόμενοι "Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι" (ΚΑΠ) είναι οι εξής:

• Το 20% των εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού από τη φορολογία εισοδήματος Φυσικών και Νομικών προσώπων.
• Το 20% των κρατικών εσόδων από τη φορολογία των τόκων καταθέσεων.
• Το 50% των τελών κυκλοφορίας.
• Το 3% του φόρου μεταβίβασης.

Συνολικά, δηλαδή, το κράτος "σφαγίαζε" κάθε χρόνο τα κονδύλια που έπρεπε να αποδίδονται από τον προϋπολογισμό στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ετσι, εκφράζοντας την "ευαισθησία" τους στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κουτσούρεψαν σημαντικά τους ΚΑΠ, που με βάση τη νομοθεσία έπρεπε να αποδοθούν στους ΟΤΑ.

Συγκεκριμένα, το ποσοστό από τον κρατικό προϋπολογισμό, που αναλογούσε τα τελευταία 8 χρόνια ήταν: 2,1% (το 1990), το 2,01% (το 1991), το 1,6% (το 1992, το 1993 και το 1994), το 1995 το 2,03%, το 1996 το 2,06%, το 1997 το 2,2% (σύμφωνα με την εκτίμηση για το πώς έκλεισε ο προϋπολογισμός) και το 1998 το 2,5% (σύμφωνα με την πρόβλεψη για τον φετινό προϋπολογισμό). Τα ποσά που αναλογούν στους παραπάνω πόρους προς τους ΟΤΑ (ΚΑΠ), είναι κάτι σαν... "δανεικά", τα οποία το κράτος έχει αναλάβει τη δέσμευση ότι "ΘΑ" αποδώσει. Μόνο που τα χρόνια περνούν, η απόδοση μειωμένων πόρων στους ΟΤΑ συνεχίζεται, με αποτέλεσμα να επεκτείνεται το καθεστώς ανταποδοτικότητας και να μετατρέπονται οι δήμοι και κοινότητες σε φορομπηχτικοί μηχανισμοί του κράτους.

Συνένοχοι στην πολιτική του οικονομικού στραγγαλισμού του θεσμού και των δημοτών είναι και οι περισσότεροι εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Οι δήμαρχοι που στηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, όχι μόνο δεν αντιτάχθηκαν, αλλά συναίνεσαν συχνά σ' αυτήν την πολιτική για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Οχι μόνο δεν απαίτησαν τα παρακρατηθέντα, αλλά προσπάθησαν να καλλιεργήσουν και την αντίληψη της μη διεκδίκησής τους. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο οι "γαλαζοπράσινοι" δήμαρχοι, υποκλινόμενοι στο διευθυντήριο των Βρυξελλών, να ψηφίσουν (στο περσινό συνέδριο της ΚΕΔΚΕ) "ναι" στο να εισπράξουν από τα χρήματα που δικαιούνται οι ΟΤΑ, 10 δισ. δρχ. λιγότερα, σαν δείγμα της συμβολής τους στην εκπλήρωση των στόχων σύγκλισης!

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι πολλοί από τους αιρετούς αυτών των κομμάτων προχώρησαν, έτσι, σε επιβολή νέων φόρων και τελών, πέρα από τη μεγάλη αύξηση αυτών που υπήρχαν. Ετσι:

• Αποδέχονται τη μεταφορά αρμοδιοτήτων στους δήμους, χωρίς να εξασφαλίζεται η υποδομή σε κτίρια, υλικά και προσωπικό και χωρίς να εξασφαλίζονται τα χρήματα για την υλοποίησή τους, όπως για παράδειγμα η μεταφορά στους δήμους των Κρατικών Παιδικών Σταθμών.
• Δέχονται και υποστηρίζουν τη θέση για μείωση σταδιακή έως το μηδενισμό των εσόδων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και τη λειτουργία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από νέους φόρους και τέλη σε βάρος των δημοτών.
• Προχωρούν σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και αρμοδιοτήτων. Υποβαθμίζουν έτσι το ρόλο των Δημοτικών Συμβουλίων και επιβαρύνουν τους κατοίκους με νέα βάρη, αφού η λειτουργία και υλοποίηση αυτών των υπηρεσιών γίνεται με βάση το κέρδος.

Πρόκειται για τους ίδιους που προσπαθούν να πείσουν τους πολίτες ότι αυτές οι εκλογές δεν έχουν πολιτικό χαρακτήρα, αλλά Αυτοδιοικητικό!

Σε πολλούς δήμους αναπτύσσεται η επιχειρηματική δραστηριότητα στη βάση της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Ολοι θυμούνται την υπόθεση των παρκομέτρων (και όχι μόνο στο Δήμο Αθηναίων). Κραυγαλέα όμως περίπτωση είναι και η κατάργηση του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας (ΦΑΠ) που ουσιαστικά απάλλαξε τους μεγαλοϊδιοκτήτες από το να πληρώνουν φόρο. Τον ΦΑΠ αντικατέστησε το Τέλος Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ). Μια εταιρία λοιπόν με περιουσία 500 εκατ. δρχ. πλήρωνε με τον ΦΑΠ 6,75 εκατ. το χρόνο. Με την καθιέρωση του ΤΑΠ η ίδια εταιρία πληρώνει μόνον 175.000 το χρόνο.

Η πρόθεση της κυβέρνησης είναι φανερή, όπως άλλωστε καταγράφεται και στην εισηγητική έκθεση του προϋπολογισμού για το 1998. Εκεί, αναφέρεται ότι οι Δήμοι καλύπτουν το 80% (1996) των λειτουργικών τους εξόδων από τα λειτουργικά τους έσοδα, δηλαδή από φόρους και τέλη. Οι κοινότητες τα καλύπτουν κατά 93% και οι Δημοτικές Επιχειρήσεις κατά 100%. Φαίνεται πως επιδίωξη της κυβέρνησης είναι να καλύπτουν οι Δήμοι και οι Κοινότητες το 100% των λειτουργικών τους εξόδων από τη φορολογία των δημοτών, μέχρι να μηδενιστούν οι πόροι από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να γίνουν οι Δήμοι και οι Κοινότητες, επιχειρήσεις.

Στις εκλογές της Κυριακής πρέπει να δοθεί ένα μήνυμα απέναντι στις προθέσεις της κυβέρνησης και τους αυτοδιοικητικούς υποτακτικούς της, που εφαρμόζουν την πολιτική της!

Κι αυτή τη φορά να "πληρώσουν" εκείνοι που είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε μεγαλύτερη αφαίμαξη του εισοδήματος των δημοτών για την "εκσυγχρονισμένη" Αυτοδιοίκηση, από την επομένη κιόλας μέρα των εκλογών.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ