Το Κερατσίνι, από τη γεωγραφική του θέση, θα μπορούσε να είναι μια θαυμάσια περιοχή. Κοντά στη θάλασσα και στο βουνό. Είχε, όμως, μια "ατυχία". Οι προερχόμενοι από τη Μικρά Ασία πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν εκεί. Οι πρόσφυγες αυτοί μαζί με τον πολιτισμό τους έφεραν στην Ελλάδα και τις δημοκρατικές τους αντιλήψεις. Λόγω, εξάλλου, των συνθηκών της εποχής, ενίσχυσαν το νεαρό τότε προλεταριάτο. Αυτά ήταν αρκετά για την αστική τάξη, να τους καταδικάσει στο μαρασμό και την υποβάθμιση.

Ολες οι οχλούσες δραστηριότητες συγκεντρώθηκαν στην περιοχή. Η ταξική πολιτική των κυβερνώντων ήταν συγκεκριμένη. Οι κάτοικοι, με επικεφαλής τους κομμουνιστές, έδωσαν σκληρούς αγώνες. Οταν μετά τη μεταπολίτευση ο δήμος πέρασε στα χέρια του λαού, η πρόοδος ήταν αλματώδης. Πραγματοποιήθηκε σειρά έργων που ανακούφισαν τους κατοίκους.

Αυτή η πορεία διακόπηκε, όταν πριν μερικά χρόνια η δημοτική αρχή, που στηρίχτηκε στο λαό, του γύρισε την πλάτη, για να περάσει στη συνέχεια στα χέρια του σημερινού δημάρχου Γιώργου Χάσκα, που δεν έκανε τίποτε άλλο από το να υπηρετεί δουλικά την πολιτική της κυβέρνησης. Αυτή η θλιβερή παρένθεση πρέπει να κλείσει.

Στις εκλογές της 11ης Οκτώβρης, ο Δήμος Κερατσινίου πρέπει να ξανάρθει στα χέρια των ανθρώπων που ξέρουν να αγωνίζονται για το λαό, δίπλα στο λαό και την εργατική τάξη. Στα χέρια της "Δημοτικής Αγωνιστικής Συσπείρωσης", που, με επικεφαλής την Ελένη Παπαδοπούλου, έχει δώσει δείγματα γραφής ότι δε θα προδώσει την ψήφο και την εμπιστοσύνη των δημοτών.

Η Ελένη Παπαδοπούλου μιλά στο "Ρ", σε μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη.