Η μια θεόρατη πολυκατοικία διαδέχεται την άλλη, καταβροχθίζοντας κάθε ελεύθερο χώρο. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η απάντηση της σημερινής δημοτικής αρχής - που ζητά και πάλι την ψήφο των δημοτών - είναι "τσιμέντο να γίνουν τα πάντα". Αρνείται να πάρει μέτρα και τίθεται ανοιχτά στην υπηρεσία μεγάλων συμφερόντων, προδίδοντας ακόμα και σκληρούς αγώνες που έχουν κάνει οι κάτοικοι.

Το, ερειπωμένο πια και άντρο διακίνησης ναρκωτικών, εργοστάσιο της ΒΙΟΦΙΑΛ "βρικολακιάζει" μια ολόκληρη περιοχή πάνω από μια δεκαετία. Οι κάτοικοι με πολύμηνους αγώνες κατάφεραν να μην μπει μέσα η εταιρία "Αλλατίνη" να το κάνει αποθήκες, πέτυχαν να χαρακτηριστεί ο χώροςπολιτιστικό αθλητικό πολύκεντρο. Πριν λίγους μήνες ο "απών" από εκείνους τους αγώνες δήμαρχος, με τη δικαιολογία ότι ο δήμος δεν μπορεί να το αγοράσει, έρχεται να αποχαρακτηρίσει το χώρο και να δώσει την άδεια στην Εθνική Τράπεζα να το κάνει "τσιμέντο" για να αποθηκεύσει τα αρχεία της.

Η εξυπηρέτηση μεγαλοσυμφερόντων βρίσκει την πιο ολοκληρωμένη εφαρμογή της στην περίπτωση του γνωστού ως κτήματος Σερπιέρη,μιας έκτασης 366 στρεμμάτων. Το συγκεκριμένο κτήμα είχε δοθεί στον Οθωνα για να περιέλθει μετά την έξωσή του και πάλι στο ελληνικό δημόσιο. Απ' το πουθενά, εμφανίστηκε σαν κύριος του κτήματος ο Σερπιέρης και το έδωσε για να κτιστεί το πολυκατάστημα "Κόντινεντ". Το ΥΠΕΧΩΔΕ έστειλε έγγραφο στους όμορους δήμους για να δώσουν έγκριση για την κατασκευή και το Δημοτικό Συμβούλιο με μόνη αρνητική ψήφο των συμβούλων της "Δημοκρατικής Ενότητας" σπεύδει να δώσει την έγκριση...

Αλλοι δυο τεράστιοι χώροι, το στρατόπεδο 301 και η Ραδιοφωνία, χρόνια ολόκληρα φεύγουν, για να μένουν ακλόνητα στη θέση τους και να δημιουργούν στην περίπτωση της Ραδιοφωνίας, εκτός απ' τα άλλα προβλήματα, ακόμα και κινδύνους για την υγεία των κατοίκων. Ειδικότερα για το στρατόπεδο η απόφαση του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, όταν και αν απομακρυνθεί, είναι να το δώσει προς εκμετάλλευση σε ιδιώτες μέσω κτηματικών ομολόγων. Η δημοτική αρχή και ο δήμαρχος αρνούνται να ενημερώσουν τους κατοίκους και να διεκδικήσουν μαζί τους την απόδοση των συγκεκριμένων χώρων.

Ενδεικτική της αδιαφορίας του δημάρχου απέναντι στους κατοίκους είναι και η περίπτωση με το σταθμό μεταφόρτωσης απορριμμάτων.Ο δήμαρχος, χωρίς να ενημερώσει καν το Δημοτικό Συμβούλιο, αποφάσισε να τον εγκαταστήσει στην πιο υποβαθμισμένη γειτονιά, την περιοχή της Εστίας, δίπλα στα σπίτια και το σχολείο. Η κινητοποίηση των κατοίκων και η έμπρακτη συμπαράσταση της "Δημοκρατικής Ενότητας" υποχρέωσαν τον δήμαρχο να αναστείλει την κατασκευή του σταθμού.

Η περιοχή του Ιλίου είναι προνομιακή για τους μεγαλοεργολάβους που, αξιοποιώντας το κόλπο της μεταφοράς συντελεστή, κατέκλυσαν τον τόπο με τεράστιες πολυκατοικίες. Ο δήμαρχος όχι μόνο δεν αντέδρασε στην ανεξέλεγκτη δράση των εργολάβων, αλλά αρνείται και να δεσμεύσει τους ελάχιστους πλέον ελεύθερους χώρους που έχουν απομείνει. Αντί γι' αυτό σπαταλά εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές σε έργα βιτρίνας. Χαρακτηριστικό το ότι μέσα στο καλοκαίρι δαπάνησε 188 εκατομ. δραχμές για ανακατασκευή πεζοδρομίων που είχαν φτιαχτεί, ορισμένα, μόλις πριν ένα χρόνο!